THAIPUSAM IN TAMIL | தைப்பூச திருநாள் வரலாறு
THAIPUSAM IN TAMIL:
தைப்பூசம் என்பது குளிர்கால கதிர்த்திருப்பத்திற்குப் பின், மகர சங்கராந்தியைத் தொடர்ந்து வரும் முதல் பௌர்ணமி நாளாகக் கொண்டாடப்படும் ஒரு முக்கிய நாளாகும். தென்னிந்தியாவில், இதை “தன்ய பௌர்ணமி” என அழைக்கின்றனர். இதற்கான பொருள், வாழ்க்கையில் முழுமையை அல்லது நிறைவை குறிக்கும் பௌர்ணமி என்பதாகும். பூமி சூரியனை நோக்கிய நிலைப்பாட்டினால் ஏற்படும் பல்வேறு காரணங்களுக்காக, இது ஆண்டின் மிகவும் சக்தி வாய்ந்த பௌர்ணமியாகக் கருதப்படுகிறது.
வாழ்வில் மேம்பாடு விரும்பும்வர்கள் இந்த சிறப்பான நேரத்தில் அதிக நன்மைகளைப் பெற முடியும். தொன்மையான காலங்களிலிருந்து, தைப்பூசம் பொருளாதார முன்னேற்றம், உணர்ச்சி நிலைத்தன்மை மற்றும் ஆன்மிக வளர்ச்சிக்கான நாளாகக் கருதப்பட்டு வருகிறது.
புராணக் கதைகளின் படி, முருகன், குமரன், கார்த்திகேயன், சுப்பிரமணியன் என்று பல பெயர்களால் அழைக்கப்படும் ஸ்கந்தனுக்கு, தைப்பூச நாளில் பார்வதி தேவி வேல் அளித்தார். இந்த விசேஷமான ஆயுதத்துடன், முருகன் துணைக்கண்டம் முழுவதும் போரிட்டு, உலகம் இதுவரை அறியாத ஒரே பெரும் போர் வீரராக உயர்ந்தார்.
அவர் நடத்தின போராட்டம் இன்றைய பாரதத்தின் எல்லைகளைத் தாண்டி நடந்ததாகக் கூறப்படுகிறது. அனைத்து ஆட்சியாளர்களையும் மீண்டு உயர்ந்த பெரும் சாம்ராஜ்ஜியத்தைக் கட்டியுத்தாலும், எந்த அரசையும் கைப்பற்றாத வரலாறு அவருக்கு உண்டு. அநீதியை ஒழிப்பதற்காக மட்டுமே போரில் ஈடுபட்டு, தர்மத்தை நிலைநாட்டுவதே அவரின் நோக்கமாக இருந்தது.
THAIPUSAM IN TAMIL:
அந்த இளைஞன் மிகுந்த கோபத்தில் இருந்தான். குறிப்பாக ஆசிர்வதிக்கப்பட்ட அளவுக்கு அதீத திறமைகளும் வலிமையும் கொண்ட ஒருவர் கோபமடையும்போது அதில் எண்ணியதற்கு அதிகமான விளைவுகள் ஏற்படலாம். எங்கு அநீதி நடைபெறுவதாக அவன் நினைத்தானோ, அங்கு சென்று கொலை செய்யத் தொடங்கினான். அவனது இளமைப்பருவத்தின் பெரும்பாலான நாட்களை அநீதியாளர்களை கொல்வதிலேயே கழித்தான்.
துணைக்கண்டத்தின் எல்லாவிடங்களிலும் மேலும் அதன் வெளியிலும் அவன் அநீதியை ஒழிக்கவே பிரயாணம் செய்தான். ஆனால் காலப்போக்கில், நீதியும் அநீதியும் முழுமையானவை அல்ல என்றும் பெரும்பாலும் அவை ஒருவரின் பார்வைக்கேற்ப மாறுபடும் என்ற உண்மையை புரிந்துகொண்டான். இவ்வுணர்வு தான் கண்ட வரலாற்றில் மிக முக்கிய திருப்புமுனையாக அமைந்தது.
ஆழமாக உள்ளே பதிந்திருந்த சீற்றமே, தனது செயல்களை நீதியின் போர்வையில் மூடி பழிதீர்த்துக்கொண்டதையே ஸ்கந்தன் உணர்ந்தான். நீதி வழங்குவதாக எண்ணி யாரையாவது தொடர்ந்து வேட்டையாடும்போது, அந்த செயல்பாடு பாதிக்கப்படும் மனிதருக்கு பழிதீர்ப்பாகவே தோன்றும். இவ்விதமான செயல்கள் நீதி என்ற முகமூடியில் நடந்தாலும் உண்மையில் பழிவாங்கலின் வெளிப்பாடாகவே பார்க்கப்படும்.
வரலாற்றில் மனிதர்கள் முழுமையான நீதியை ஒருபோதும் நிலைநிறுத்தியதில்லை. அது பல்வேறு காலகட்டங்களில் பெரும்பான்மையான நல்லது அல்லது பெரும்பான்மையான தீமை என்பதை அடிப்படையாகக் கொண்டதையே குறிக்கின்றது. பெரும்பாலானவர்களுக்கு நன்மையாக விளங்குவதே, சிலர் மீது அநீதியாக உணரப்படக்கூடும். இந்த உண்மை மனிதகுல வரலாற்றின் மிகப்பெரிய சிக்கலாகவே தொடர்ந்து இருந்து வருகிறது.
THAIPUSAM IN TAMIL:
அது ஸ்கந்தனின் கதை. புராணக் கூற்றுகளின்படி, தைப்பூச நாளில் அவனுக்கு பார்வதி அளித்த வேலினால் அவன் பல போர்களில் வெற்றி கண்டான். ஆனால் இறுதியில், தனது செயல்கள் மிகுந்த கோபத்தால் நோக்கத்தை மிதித்து நடந்தவையாக இருந்தன என்றும், தனது போராட்டம் முழுமையான நீதியை நிலைநிறுத்த வல்லது அல்ல என்றும் அவன் உணர்ந்தான். அந்நியாயங்களை ஒழிக்க எண்ணி தொடங்கிய அவனுக்கே, உண்மையான நீதியின் வரம்புகள் தெளிவாகப் புலப்பட்ட போது, அவன் தனது முயற்சியில் தோல்வியடைந்தவன் என்ற உணர்வு வந்தது.
உலகின் பிற இடங்களில், குறிப்பாக வெற்றிகள் மட்டுமே மதிக்கப்படும் இடங்களில், அவனை தோல்வியடைந்தவராகவே கருதி இருக்கும். ஆனால் இந்தத் தென்னிந்திய கலாச்சாரத்தில், வெற்றியின் அளவுகோலாக பொருளாதார வெற்றியையோ, அடைந்த போர் சாதனைகளின் எண்ணிக்கையையோ நாங்கள் கருதவில்லை. மாறாக, தனது உண்மையான சுயத்தை உணர்ந்து அடைந்த பேரறிவை நாம் மிகவும் உயர்ந்த வெற்றியாகக் கருதுகிறோம். அதனால்தான் தென்னிந்தியாவில், அவன் தந்தையான சிவனைவிட கூட முருகனே அதிகமாக வழிபடப்படுகிறான்.
வெற்றியைக் குறித்த நமது பார்வை கைப்பற்றுதலால் அளவிடப்படுவதில்லை. நமது வெற்றி கருத்து என்பது விரிவடைந்து, முடிவில் நம்மையே முழுமையாக கரைத்துக்கொள்வதே. இதுவே பக்தி விளைந்த இந்த மண்ணின் இயல்பும் மரபும் ஆகும். பக்தியின் உண்மையான இலக்கு, தனித்துவமெனும் ஆவணத்தை மறக்கச் செய்து, முழுமையாக கரைந்துபோகச் செய்தல். இதற்காக நாம் வேறு எதையாவது ஒரு வழியைக் கருவியாகக் கொண்டு பயன்படுத்தலாம், ஆனால் இறுதியாக அடைய வேண்டியது முழு கரைதலே.
இந்த காரணத்தினால்தான், ஒரு புனித யாத்திரையைத் தொடங்க சிறந்த நாளாகத் தைப்பூசம் கருதப்படுகிறது. ஏனென்றால் யாத்திரையின் இயல்பு, உடல், மனம், உணர்வு, எண்ணம் ஆகிய அனைத்தையும் குறைத்துக்கொண்டு, இறுதியில் நம்மை நாமே மறக்கச் செய்தல் என்ற செயல்முறையில்தான் உள்ளது.
THAIPUSAM IN TAMIL:
தமிழ்நாட்டில் உள்ள பழனிமலையையும், மற்ற பல முக்கிய முருகன் கோவில்களையும் நோக்கி, ஆயிரக்கணக்கான பக்தர்கள் நூற்றுக்கணக்கான மைல்கள் தொலைவு வரை பாதயாத்திரையாக செல்வது, தென்னிந்தியாவின் உற்சாகம் நிறைந்த புனிதயாத்திரைக் கலாச்சாரத்தைப் பிரதிபலிக்கிறது. இந்த பாதயாத்திரைகள் பக்தியின் ஆழத்தையும், மனவலிமையையும் வெளிப்படுத்தும் செயல்பாடுகளாக இருந்து வந்திருக்கின்றன. தைப்பூசம் போன்ற விசேஷ நாட்களில், இவ்வாறான யாத்திரைகள் அதிக முக்கியத்துவம் பெறுகின்றன, பக்தர்களின் உறுதி, தீவிரம் மற்றும் ஆவலை நிரூபிக்கின்ற வழிபாட்டு வழிமுறைகளாக இன்று வரை தொடர்ந்து வருகின்றன.
மனிதகுல வரலாற்றில் நீண்ட காலமாக, இந்த நிலமும் கலாச்சாரமும் செழித்தும், மாபெரும் வெற்றியையும் பெற்றும் வந்துள்ளன. இதற்கு காரணம் தனிமனித மேதைமையின் வெளிப்பாடாகவே இருந்து வந்துள்ளது; இதன் வெற்றியின் அடிப்படை ஒருங்கிணைப்புத் திறன்களால் அல்ல, தனிப்பட்ட முறையில் மகத்தான மனிதர்களை உருவாக்கியதால்தான். நாம் உருவாக்கிய மகத்தான மனிதர்கள், கடவுளர்கூட பொறாமைப்படும் அளவுக்கு வல்லமையுடன் விளங்கியவர்கள்.
இன்றைய நாளில், பல்வேறு மனிதத் திறன்களை முழுமையாக வெளிப்படுத்துவதற்கான ஒரு முக்கிய சக்தி உருவாக்கமாக ‘லிங்கபைரவி தேவியை’ நாம் கருதுகிறோம். இந்த சக்தி உருவாக்கம், ஒருவரின் முழுத்திறனை வெளிக்கொண்டு வருவதற்கான வாய்ப்புகளை வழங்கும் ஆதாரமாக இருக்கிறது.
உங்களது புரிந்துணர்தலை நீங்கள் திறந்த மனதுடன் வைத்திருந்தால்தான், எந்தவொரு மனிதரும் எப்போதும் அறிந்திருக்கும் அனைத்தையும் நீங்கள் பெற முடியும். வாழ்வின் பல்வேறு அம்சங்களும், வெவ்வேறு மக்களிடத்தில், அவர்களது அறிவின் சிறிய பகுதிகளாகக் கருதப்பட்டவை. அவை அனைத்தும் ஒன்றாக சேர்ந்து ஒரே மனிதரிடத்தில் தோன்றினால், அந்த மனிதரின் பார்வையில் அனைத்தும் அற்புதமாகவும், நம்பத்தகுந்ததாகவும் காணப்படும். இதுவே தேவியின் அச்சுவையாகும்.
THAIPUSAM IN TAMIL:
இந்த வல்லமையை பெறுவதற்கான பலவிதமான வழிமுறைகளை நாம் உருவாக்கலாம், அந்த வழிமுறைகள் மிகவும் நுட்பமானதும், அதிநவீனமானவையாக இருக்கலாம். ஆனால் இன்றைய சிறந்த வழி, அதனைப் பெறுவதற்கான மிக முக்கியமான வழி, தீவிர பக்தி தான். இது அளவற்ற மனக்குவிப்பையும், சக்தி நிலையான திறன்களையும் தேவையாகச் செய்வதாகும்.
பக்தியின் இலக்கு, உடலை மட்டும் கரைப்பதற்காக இல்லாமல், உங்களின் மனதின், உணர்ச்சிகளின், எண்ணங்களின் எல்லாவற்றையும் கரைப்பதற்காக இருக்கின்றது. நீங்கள் தங்கள் விருப்பங்களையும், விருப்பமின்மைகளையும், வெறுப்புகளையும், நேசங்களையும், ஆச்சரியங்களையும், அருவெறுப்புகளையும் எல்லாம் கரைத்துவிட்டு, உங்கள் இயல்பாக கருதும் தன்மைகளை—உங்கள் குணம், சித்தி, தன்மை—அனைத்தையும் உடலின் பிடிவைப்பு இல்லாமல் அனுபவிப்பது பக்தியின் உயர்ந்த நோக்கமாகும்.
நீங்கள் வாழ்வின் இருப்பை, அதை நீங்கள் நம்பும் விதத்தில் அல்ல, அது எப்படி இருக்கிறதோ அப்படியே உணர்ந்து அனுபவிப்பவராக இருந்தால், அந்த அனுபவம் உங்களுக்கு அருள் கிடைக்கும் வழியாகத் திகழும். இந்த அருள் உங்களுக்கு வாய்ப்பாக வந்து, நீங்கள் அந்த அருளின் மூலம் ஒரு சூப்பர் மனிதராக வாழ்ந்தாலும், அது அன்றாட வாழ்வின் அடிப்படையில் மனிதராக இருப்பது, அதற்கான உணர்வை அடையாமல் வாழும் வாய்ப்பாக மாறும். மனிதராக இருப்பது தான் உண்மையான சூப்பர் மானிடக்கூறு என்று உணர்ந்து வாழ்வதே பக்தி வழியாக அடையும் மகத்தான வெற்றி.
இந்தக் கலாச்சாரத்தில், “சூப்பர் மனிதர்” என்ற எண்ணம் இல்லை. இங்கு, அனைத்துப் பக்தி வழிபாடுகளும் மனிதர்கள் கடவுளைப் போல ஆவதற்கு அல்லது உயர்வடைவதற்கு மட்டுமே இருக்கின்றன. நீங்கள் வழிபடுபவராக உள்ள கிருஷ்ணன், ராமன், சிவன் அல்லது முருகன் எவரும் ஆனாலும், அவர்கள் இந்த பூமியில் வாழ்ந்தவர்கள், வாழ்க்கையின் எல்லா வலிகளையும், போராட்டங்களையும் சந்தித்தவர்கள்.
THAIPUSAM IN TAMIL:
ஆனால் இன்று, அவர்கள் எவரையும் பார்க்கும்போது, நீங்கள் அவர்களை கடவுளாகவே கருதுகிறீர்கள். அவர்கள் சோகத்தில் இருந்து புறப்பட்டு சொர்க்கத்திலிருந்து இறங்கவில்லை; அதே சமயம், அவர்கள் உங்கள் வாழ்க்கையில் உள்ள ஒரு ஊக்கசக்தியாக இருக்கின்றனர். இந்த உயர்வு அல்லது சாதனை, அவர்களின் உதாரணத்திலிருந்து வரும் தள்ளுபடி அல்ல, அவர்களுடைய ஆன்மீக நிலையை அடையும் ஊக்கம் மட்டுமே ஆகும்.
வாழ்க்கையை தாண்டி, அதில் உண்மையான தகுதியுடன் இருப்பது எப்படி என்பது என்பது முக்கியமான கேள்வி. தேவி வேறுபட்டவள் – அவளை நாம் உருவாக்கினோம், ஏனென்றால் கடவுளை உருவாக்கும் திறன் நமக்கு பரிதாபமாகவே புரிந்தது. அதை வெறும் உணர்ச்சியிலான கருவியாக இல்லாமல், பிரமிக்கத்தக்க சக்தி உருவாக்கமாகக் காட்டினோம்.
தேவி, உங்கள் வாழ்வில் அதிசயங்களைச் செய்ய மாட்டாள். நீங்கள் மரணத்தையும், புதிய வாழ்க்கையையும் தாராளமாக அனுபவிக்க விரும்பினாலும், அவள் உங்களை உயிர்த்தன்மையுடன் தள்ளுவாள். இதற்கு நீங்கள் இறப்பதற்கு விரும்புகிறீர்கள் என்பதில்லை. நீங்கள் வாழ்ந்துகொண்டிருப்பது, உங்கள் உடலமைப்பின் பராமரிப்பை மேம்படுத்துவதினால்தான். வெற்றி உங்களுக்கு உங்களுடைய தகுதியின் அடிப்படையில் வருகிறது, உங்கள் ஆசைகளின் அடிப்படையில் அல்ல. தேவி உச்சபட்ச ஒத்திசைவுடன் இருக்கின்றாள், ஆனால் உங்கள் விருப்பங்களுக்குப் பொருந்தியவாறு நடிக்கவில்லை. உங்களுக்கு என்ன தேவை என்பதைப்பற்றி அவள் கவலைப்படுவது இல்லை. அது தான், இந்த வாழ்க்கையையும் அதன் எல்லைகளை கடந்து உங்களை எப்படித் தகுதியானவனாக மாற்றுவது என்பதையே தேவி பார்க்கிறாள்.