EVERLASTING 90s IN TAMIL | 90களின் இசை வரலாறு

EVERLASTING 90s IN TAMIL | 90களின் இசை வரலாறு

EVERLASTING 90s IN TAMIL:

பாலிவுட் இசை – காலத்தையும் இதயங்களையும் கடந்த பயணம்

பாலிவுட் இசை என்பது பொழுதுபோக்கு மட்டுமல்ல — அது ஒரு கலாச்சாரம், உணர்வுகள் மற்றும் அடையாளத்தின் பிரதிபலிப்பாக இருந்துவந்திருக்கிறது. இன்று பாடல்கள் சமூக ஊடகங்களில் வைரலாகும் மெட்டுகளால் பிரபலமாகிற்றாலும், 90களின் மெலடிகள் இன்னும் பல தலைமுறைகளின் உள்ளங்களை தொட்டுக்கொண்டு இருக்கின்றன. திருமண விழாக்கள், நீண்ட பயணங்கள், அமைதியான மாலை நேரங்கள் — எதிலும் 90களின் பாடல்களுக்கு இடம் உண்டு.

90களின் பொன்னான காலம் – என்ன செய்தது அதை சிறப்பானதாக?

1990களில் பாலிவுட் இசையில் ஒரு புத்துணர்வு ஏற்பட்டது. மெலடி முதன்மை பெற்றது. பாடல்கள் வலிமையான குரல்கள், சிந்தனையுடன் எழுதப்பட்ட வரிகள் மற்றும் உள்ளத்தை உருக்கும் மெட்டுகளில் அடிப்படையாக்கப்பட்டன. குமார் சானு, அல்கா யாக்னிக், சோனு நிகம், அபிஜீத், உதித் நாராயணன், சுனிதி சௌஹான் போன்றோர் தங்கள் தனித்துவமான குரலால் வரிசையாக ஹிட் பாடல்களை வழங்கினர்.
நதீம்-ஷரவண், ஜதின்-லலித், அனு மாலிக் போன்ற இசையமைப்பாளர்கள், திரைப்பட முடிந்த பின்னரும் நம்மை தொட்டுக்கொண்ட பாடல்களை உருவாக்கினர்.

EVERLASTING 90s IN TAMIL:

“துஜே தேகா தோ” (Dilwale Dulhania Le Jayenge), “பெஹ்லா நஷா” (Jo Jeeta Wohi Sikandar), மற்றும் “சாஸோன் கி ஜரூரத் ஹை ஜைசே” (Aashiqui) போன்ற பாடல்கள் வெறும் இசை அல்ல – உணர்வுகளாகவும் நினைவுகளாகவும் உள்ளன. அவற்றின் எளிமை, காதல் மற்றும் நேர்மை அவற்றை நேரமற்று தங்கம் ஆக்கியன.

90களின் இசையின் முக்கிய அம்சம் அதன் கவிதைநிலையான வரிகள். சமீர், ஜாவேத் அக்தர், குல்ஸார் போன்ற கவிஞர்கள் உணர்வுகளை செழுமையாக வெளிப்படுத்தும் வரிகளை எழுதியனர். “ஏ காஷ் கே ஹம்“ (Kabhi Haan Kabhi Naa) மற்றும் “தடப் தடப் கே“ (Hum Dil De Chuke Sanam) போன்ற பாடல்கள் கதைகளை சொல்லும் விதத்தில் உயிருடன் இருந்தன.

இன்று – மெட்டின் மேல் கவனம், உணர்வுகளின் குறைவு

நவீன பாலிவுட் பாடல்களில் பல, வைரலாகும் ஹுக்குகளும் ரீப்பீட்டான வரிகளும் அடிப்படையாக இருக்கும். “நாச் மேரி ராணி”, “கோகா கோலா தூ”, “காலா சஷ்மா” ஆகியவை கேட்கக்கூடியவை தான், ஆனால் உணர்வுப்பூர்வமான ஆழம் குறைவாகவே உள்ளது.

இன்று பாடல்கள் இதயத்தை அல்ல, இசைக்கான ஸ்க்ரோல்-ஐ நோக்கி எழுதப்படுகின்றன.

EVERLASTING 90s IN TAMIL:

ரீமிக்ஸ்கள் – மறுபிறவி அல்லது மாசாக்கம்?

90களின் பாடல்களை ரீமிக்ஸ் செய்து பலர் புதிய தலைமுறையிடம் கொண்டு சென்றுள்ளனர். “தில்பர்”, “டிப் டிப் பர்ஸா பானி” (2021) போன்றவை இதற்கு உதாரணம். சிலர் இதை வரவேற்க, சிலர் “அசல் பாடலின் உணர்வை இழக்கச் செய்கின்றன” என விமர்சிக்கின்றனர்.

குமார் சானு கூறியதுபோல்:

“இசையின் தன்மை மாறி விட்டது. பழைய மெலடிகளை புதிய இசையில் இணைக்க வேண்டும். ரீமேக்குகள் நல்லதே — இன்றைய தலைமுறை பழைய பாடல்களை மீண்டும் கேட்க முடிகிறது. ஆனால் உண்மையான மெலடிக்குத் திரும்பவேண்டும்.”

சால்மலி கோல்காடே யோசனையில்:

“இன்றும் பல அருமையான மெலடிக்களுடன் கூடிய பாடல்கள் இருக்கின்றன. ஆனால் அவை எவ்வளவு பிரபலமாகிற்று என்பதே கேள்வி. உற்பத்தி பாணிகள் மாறியிருக்கின்றன. ஆனால் மெலடிகள் இன்னும் இருக்கின்றன.”

EVERLASTING 90s IN TAMIL:

ஏன் மில்லேனியல்ஸும் ஜென் எக்ஸும் 90களை நேசிக்கிறார்கள்?

90களில் வளர்ந்தவர்கள் கேஸெட் பிளேயர்கள், டூர்தர்ஷன் கௌண்ட்டவுன் ஷோக்கள், குடும்பத் திரைப்பட இரவுகள் போன்றவற்றை நினைவுகூருகிறார்கள். ஆனால் இளைய தலைமுறையும் YouTube, Instagram ரீல்கள், ரெட்ரோ பிளேலிஸ்டுகள் மூலம் இந்த இசையின் அழகை கண்டறிகின்றனர்.

“சுரா கே தில் மேரா”, “தும் மிலே தில் கிலே” போன்ற பாடல்கள் இன்னும் பாடப்படுகின்றன. ரேடியோவில் ரெட்ரோ நிகழ்ச்சிகள், ரீல்களில் 90களின் பாடல்கள், பாலிவுட் பார்டிகளில் பாடும் நிகழ்வுகள் எல்லாம் தொடர்ந்து அந்த காலத்தின் இசையை உயிர்ப்பிக்கின்றன.

நவீன இசை – புதுமை அல்லது உணர்விழப்பு?

இன்றைய இசை உலகம் புதிய முயற்சிகளை தொடர்கிறது. அரிஜித் சிங், ஷ்ரேயா கோஷால், ஜுபின் நவ்டியால் போன்றோர் இன்னும் மெலடியை வாழ வைக்கின்றனர். “தேரா யார் ஹூன் மேன்”, “ராத்தான் லம்பியான்” போன்ற பாடல்கள் இதற்கான சாட்சி.

ஆனால் இன்றைய போக்கு: EDM-heavy இசை, Auto-tuned குரல்கள், அச்சுப்போல வரிகள். வைரல் ஆகவேண்டும் என்பதற்காக உணர்வுகள் மறக்கப்படுகின்றன.

குமார் சானு கூறுகிறார்:

“இது இப்போது ஓர் போட்டியாகி விட்டது. வீடியோவை ஒரு குறிப்பிட்ட முறையில் உருவாக்காவிட்டால் அது ஹிட் ஆகாது. எல்லோரும் வைரலாக வேண்டும் என்பதிலேயே ஆர்வம் – மெலடிக்கு முக்கியத்துவம் இல்லை.”

அதே சமயம் சால்மலி சொல்வதாவது:

“நான் அந்த அழுத்தத்தை உணரவில்லை. எனக்கு பிடித்த இசையை உருவாக்குவதில் நம்பிக்கை வைக்கிறேன். அது எவருக்கோ பயனுள்ளதாக இருக்கும். அந்த தொடர்பே முக்கியம்.”

பிரதீக்ஷா ஸ்ரீவாஸ்தவா கூறுகிறார்:

“இப்போது பாடல்கள் ஓர் ஃபார்முலா அடிப்படையில் உருவாகின்றன. ஆனால் உண்மையானக் கலைக்காரர்கள் இன்னும் பாடல்களில் கதைகள் சொல்ல விரும்புகிறார்கள்.”

அல்காரிதம்கள் அவரது சுதந்திரத்திற்கு குறைபாடு ஏற்பட்டதா?

“சில சமயம் ஏற்படுகிறது. ஆனால் அதில் அடிப்படையிலே என் மெட்டிகளை முடிவுபடுத்த மாட்டேன். அந்த வழியிலேயே செல்வது சரி என நம்புகிறேன்.”

EVERLASTING 90s IN TAMIL:

இரண்டு காலங்களும் ஒன்றாக இருப்பதற்கான இடமுள்ளதா?

90களின் இசை ஒரு கவிதையை இசையில் பரிமாறியது. இன்று இசை தொழில்நுட்ப ரீதியாக மேம்பட்டாலும், அது அந்த நேரமற்ற அழைப்புயை அடையாது. ஆனால் இருவருக்கும் இடமுண்டு.

பிரதீக்ஷா கூறுகிறார்:

“இப்போது நிறைய பெண்கள் கதாபாத்திரங்களாக இருப்பதாலும், அவர்களுக்காக பாடல்களை பெண்கள் பாடவேண்டும். ஆனால் இன்னும் பெரும்பாலான பாடல்களை ஆண் குரல்கள் தான் பாடுகின்றன. இந்த மாற்றம் பாலிவுட்டிலிருந்து துவங்க வேண்டும்.”

சால்மலி ஒப்புக்கொள்வதில்லை:

“நான் எதையும் திரும்ப கொண்டு வர மாட்டேன். இயற்கையான படைப்பாற்றலின் வளர்ச்சியில் எனக்கு நம்பிக்கை உள்ளது. நான் புரியாத இசையையும் புரிந்து கொள்ள முயற்சிப்பேன்.”

முடிவாக…

இசையில் சீர்தூக்கம் முக்கியம் — கடந்த காலத்தின் உணர்வுகளை பாதுகாத்து, நிகழ்காலத்தின் புதுமையையும் வரவேற்க வேண்டும். நல்ல இசை ஒரே ஒரு காலத்திற்கே உரியதல்ல — அது நேரத்தைக் கடந்தும் இசையாக ஒலிக்கிறது.