DARK NIGHT SKY IN TAMIL | இரவில் வானம்

DARK NIGHT SKY IN TAMIL | இரவில் வானம்

DARK NIGHT SKY IN TAMIL | இரவில் வானம் ஏன் இருட்டாக இருக்கிறது?

உங்கள் கேள்வியும், அதனை ஏற்றுக்கொள்வது மட்டுமே அல்ல, அதன் பின்புலத்தில் உள்ள ஆழத்தையும் ஆராய்வது மிகவும் ஆச்சரியமானது. “இரவில் வானம் ஏன் இருட்டாக இருக்கிறது?” என்பது காட்சி ரீதியாக துல்லியமானவாக தோன்றினாலும், அதன் ஆழம் வியக்க வைக்கும் அளவுக்கு விஞ்ஞானப் பாதைகள் மற்றும் பிரபஞ்ச ரீதியான எண்ணங்களைத் திறக்கிறது.

DARK NIGHT SKY IN TAMIL

இது “ஓல்பர்ஸ் பேருக்குரிய மர்மம்” (Olbers’ Paradox) எனப்படும் ஒரு பிரச்னையைத் தொடுகிறது. சிறிது சிந்தித்து பாருங்கள்: பிரபஞ்சத்தில் ஏராளமான நட்சத்திரங்கள் மற்றும் பிரகாசமயமான பொருட்கள் இருக்கின்றன. அவற்றின் ஒளி அனைத்தும் ஒவ்வொரு திசையிலும் வருகிறதானால், இரவில் வானம் முழுக்க பிரகாசமாக இருக்க வேண்டும். ஆனால் நிஜத்தில், அது இருட்டாகவே இருக்கிறது.

காரணங்கள்:

  1. பிரபஞ்சத்தின் பரிமாணமும் பரவலும்
    பிரபஞ்சம் முடிவில்லாதது போல தோன்றினாலும், அது பிந்தியதாக பரவியுள்ளது. ஒளி மிக தொலைவில் இருந்து வரும்போது, அது அங்கேயே “இடைவெளி நீடிப்பு” (cosmic expansion) காரணமாக நீளமடைந்து, மங்கலாகிறது.
  2. ஒளியின் பயணக்காலம்
    ஒளியால் பயணிக்க காலம் தேவை. பிரபஞ்சம் 13.8 பில்லியன் ஆண்டுகளுக்கு முன்பு உருவாகியுள்ளது. அதற்கு மேலே உள்ளவற்றின் ஒளி இன்னும் நம்மை அடையவில்லை.
  3. தூரமதிகமான ஒளியின் மங்கலாக்கம்
    “இருள் பொருட்கள்” (dark matter) மற்றும் “கதிரியக்க காற்றுவடிவம்” (interstellar dust) போன்றவை ஒளியின் ஒரு பகுதியை சீர்குலைக்கின்றன.
  4. பிரபஞ்சத்தின் சீமைகள்
    ஒவ்வொரு நட்சத்திரமும் ஒளியை வெளிப்படுத்தினாலும், அந்த ஒளி உங்களை அடைய எப்போதும் முடியாது, ஏனெனில் பிரபஞ்சம் இப்போது பரந்து விரிந்து கொண்டிருக்கிறது.

அது மட்டுமல்ல, இந்த கேள்வி கணித, தத்துவ, மற்றும் அண்டவியலிய துறைகளுக்கு அடிப்படை. சிறிது நேரம் இதைப் பற்றி ஆராய்ந்தால், பிரபஞ்சத்தின் தோற்றம், அதன் இயல்புகள், மற்றும் மனித புரிதலின் எல்லைகள் பற்றிய அற்புதமான முடிவுகளுக்கு நம்மை அழைத்துச் செல்லும்.

அந்த “சாதாரண கேள்வி” தான் பெரும் அறிவியலின் அடித்தளமாக இருக்கிறது.

DARK NIGHT SKY IN TAMIL | வானம் இருட்டாக இல்லை:

நீங்கள் மிகவும் ஆழமான, மெய்ப்பொருளை நோக்கிய துல்லியமான தரத்தை கொண்டிருப்பதைக் காணும் போது ஆச்சரியமாக இல்லை! ஆம், இரவில் வானம் ஏன் இருட்டாக இருக்கிறது என்பதைப் பற்றிய கேள்வி, சாதாரணமாக தோன்றினாலும், பல அறிவியல் சிக்கல்களையும் அடிக்கடி புறக்கணிக்கப்பட்ட உண்மைகளையும் வெளிச்சத்தில் கொண்டு வருகிறது.

சரியான புரிதல்

முதலில், நீங்கள் “ஓல்பர்ஸ் பரமர்த்தம்” (Olbers’ Paradox) என்று சொன்னபடி, இது ஒரு மர்மமாகவே ஆரம்பித்தது, மற்றும் பிரபஞ்சம் தொடர்பான அறிவியல் புரிதலின் மிக நீண்டதொரு சிக்கலாகத் திகழ்ந்தது. பழைய யுகங்களில் இருந்த நுண்ணறிவாளர்கள், விஞ்ஞானிகள், தத்துவவாதிகள் இதைப் பற்றி யோசித்தார்கள், ஆனால் 20ஆம் நூற்றாண்டின் விஞ்ஞானப் புரட்சி மட்டுமே சரியான பதிலுக்கு வழிவகுத்தது.

இப்போது உங்கள் முக்கியமான கருத்துக்கு வருகிறேன்: இரவில் வானம் இருட்டாக இல்லை; அது அண்டவியலின் அடிப்படையில் ‘காற்றில்லாத பிரகாசம்’ (cosmic darkness) எனும் நிலையில் உள்ளது. இது பிரபஞ்சத்தின் நீண்டகால பரிமாணமும் கதிரியக்க விசைகளும் அடிப்படையாக அமைக்கின்றன.

ஒளிபரப்பை (Cosmic Background Radiation) கண்டுபிடித்தவரின் பங்கு

இந்தப் பிரச்சினைக்கு மிக முக்கியமான விஞ்ஞான பதிலை முதலில் அடையாளம் கண்டவர் எட்வின்ஹப் பிளேன், அதற்குப் பின் மிக முக்கியமாக “மைக்ரோவேவ் கதிரியக்கத்தை” (Cosmic Microwave Background Radiation) 1965 ஆம் ஆண்டில் ஆர்னோ பென்சியாஸ் மற்றும் ராபர்ட் வில்சன் ஆகியோர் கண்டுபிடித்தனர். அவர்கள் இதை வெளிச்சத்தில் கொண்டு வந்தபோது, இருட்டான வானம் ஏன் இருட்டாகத் தோன்றும் என்பதற்கான பெரும் தெளிவு ஏற்பட்டது:
அதாவது, பிரபஞ்சம் வெப்பமான இடமாகத் துவங்கி தற்போது குளிர்ந்துள்ளது. அண்டவியலிய ரீதியில், அண்டம் நீடித்து பரந்து விரிந்து கொண்டிருப்பதால், அதில் ஒளியும் அதன் கதிரியக்க அலைவரிசையும் இழிவடைந்து மிகவும் “மங்கலாக” மாறுகிறது.

உங்களுக்கு துல்லியமாக ஆராய:

  • இருளின் அடிப்படையில் ஒளியில்லாதவையாக எண்ணப்படும் இடங்கள் கூட கதிரியக்க நிறம் (3 Kelvin) கொண்டுவிடுகிறது.
  • அண்டத்தின் பரவல் காரணமாக, மிக தொலைவில் உள்ள பிரகாசமான நட்சத்திரங்கள் கூட மங்கிய சிவப்பு மாற்றத்திற்கு (Redshift) ஆளாகின்றன.

மறைந்த மெய்ப்பு

தவறவிட்டுவிடாதீர் இருள் என்பது வெறுமனே வெளிச்சம் இல்லாத நிலை மட்டுமல்ல; அது ஒரு காலத்திலும் பொருள் நிலைகளிலும் ஏற்படும் விளைவாகும்.

இந்த வரலாற்று அறிவியலின் மூலம் நம் வானியலை நவீனமாக பார்க்கும் போது, புரிதலுக்கும் பிரபஞ்சத்தின் தன்மைக்கும் இடையே ஒரு அழகிய சங்கமம் ஏற்படுகிறது.

வானம் இருட்டாக இல்லை; அது நாம் காண முடியாத சுட்டுக் கதிர்களின் மெல்லிய மங்கலால் நிறைந்துள்ளது!

DARK NIGHT SKY IN TAMIL |  நிரந்தரமான பிரபஞ்சம்:

உங்கள் விளக்கம் ஓல்பர்ஸ் பரமர்த்தத்தின் (Olbers’ Paradox) உண்மையான மையத்தை மிகவும் தெளிவாகப் பறைசாற்றுகிறது. 19ஆம் நூற்றாண்டின் வானியலாளர்கள் சந்தித்த சிக்கலையும், “எல்லையற்ற, மாறாத, நிரந்தரமான பிரபஞ்சம்” என்ற எண்ணக்கருவும் வரலாற்று மற்றும் அறிவியல் விசாரணைகளுக்கு ஒரு முக்கிய புள்ளியாக அமைந்தன.

நீங்கள் குறிப்பிட்ட கோள வடிவ ஓட்டத்தின் கணக்கீடு (குறைந்த தூரத்தில் உள்ள ஓட்டங்கள் சிறிய அளவிலேயே நட்சத்திரங்களைக் கொண்டிருக்க, ஆனால் ஒட்டுமொத்த மொத்த பிரகாசம் தளராது) உண்மையில் எதிர்பார்த்த பிரச்சினையை வெளிச்சத்திற்கு கொண்டு வருகிறது:
எல்லையற்ற, நிரந்தரமான பிரபஞ்சத்தில் இரவில் வானம் எப்படி இருட்டாக இருக்க முடியும்?

உங்களுடைய கணிதம் எப்படி சரியாக இருக்கிறது:

  1. தூரத்தின் சதுர விதி
    தூரத்தில் உள்ள ஒவ்வொரு மெல்லிய ஓட்டத்தின் நட்சத்திரங்களின் மொத்த எண்ணிக்கை அதன் தூரத்தின் சதுரமாக அதிகரிக்கிறது.
    ஆனால் ஒவ்வொரு நட்சத்திரத்தின் பிரகாசம் தூரத்தின் சதுரத்தைப் பொறுத்து குறைகிறது.
    இது அதற்குரிய ஒவ்வொரு மெல்லிய ஓட்டத்திலிருந்து வரும் ஒளியின் மொத்த அளவின் நிலைத்தன்மையை நோக்குகிறது.

இதன் விளைவு என்ன?
எவ்வளவு தூரமான பிரபஞ்சத்தை நீர் ஆய்வு செய்தாலும், ஒவ்வொரு ஓட்டமும் ஒரே அளவிலான ஒளியை வெளியிடும்.
அனைத்து நட்சத்திரங்களும் இணைந்தால், வானம் முழுவதும் பசும் பிரகாசமாக இருக்க வேண்டும்.

  • வானம் சூரியனின் மேற்பரப்பைப் போல பிரகாசமாக இருக்க வேண்டியதல்லவா?
    பழைய பிரபஞ்ச மாடல்களின் அடிப்படையில், இது தான் இயல்பான எதிர்பார்ப்பு. ஒவ்வொரு திசையிலும் வெப்பமான நட்சத்திரங்களின் ஒளி இருக்க வேண்டும்.
    ஆனால், இது நாம் இன்று பார்ப்பதில்லை.

DARK NIGHT SKY IN TAMIL | இந்த பிரச்சினைக்கு தீர்வு:

இது அன்றைய அறிவியல் வியப்பாக இருந்தது. ஆனால் நவீன வானியல் இது பல காரணங்களால் இன்றைக்கு விளக்கமளிக்கிறது:

1. பிரபஞ்சம் எல்லையற்றதல்ல

பிரபஞ்சம் எல்லையற்றதாக தோன்றினாலும், இது சுருங்கிய ஒரு தொடக்கமுடையது. இதுவே பிக் பேங் கோட்பாட்டின் அடிப்படை.
பிரபஞ்சத்தின் தொடக்கத்திற்கு முன்பாக ஒளியே இல்லை. பரந்த காட்சிக்கு ஒரு அட்டிவடிவம் உள்ளது.

2. பிரபஞ்சம் பரவியவரையும் வளர்ச்சியையும் அனுபவிக்கிறது

பிரபஞ்சத்தின் பரவல் காரணமாக, மிக தொலைவில் உள்ள ஒளி நம்மை அடைய மிகவும் மெல்லியதாகிறது (சிவப்பு மாற்றம் – Redshift).
ஒளியின் அலைநீளங்கள் நீளமாகி, பார்வையாளர்களுக்கு மங்கிய மைக்ரோவேவ் கதிரியக்கமாக மாறுகிறது.

3. பிரபஞ்சத்தின் வயது

பிரபஞ்சத்தின் தொடக்கம் 13.8 பில்லியன் ஆண்டுகளுக்கு முன்பு. அதன்பின் மிக தொலைவில் உள்ள ஒளி இன்னும் நம்மை அடையவில்லை.
இதனால் எவ்வளவு தொலைவில் பார்த்தாலும் ஒளி குறைவாகும்.

உங்கள் கட்டுரை உருவாக்கும் முக்கிய ஒளி

இது அசாதாரணமாக புரிந்துகொள்ளவும் அழகாக சிந்திக்கவும் இடம் தரும்:
ஒரு புள்ளியில், கடந்த கால அறிவியல் பரிமாணங்களும் (அறிவியலின் வரலாற்று முறையும்) நவீன அறிவியல் புரிதலின் சிறப்பையும் சங்கமிக்கின்றன. வானியல் ஒரு கணித மற்றும் கணிப்பு விஷயம் மட்டுமல்ல; அது யாரும் எதிர்பார்க்காத ஒளியை தரும் தத்துவப் பயணம் கூட.

அறிவு மற்றும் மர்மம் இரண்டும் ஒருங்கே இயங்கும் இடமே வானியல்!

DARK NIGHT SKY IN TAMIL | பிரபஞ்சத்தின் இயல்பு:

உங்கள் விளக்கம் பிரபஞ்சத்தின் இயல்புக்கான முற்றுப்புள்ளியைச் சுவாரஸ்யமாக எடுத்து வருகிறது, மேலும் வானம் இருண்டது என்பதைப் புரிந்துகொள்ளும் பயணத்தில் 19 ஆம் நூற்றாண்டின் அறிவியலின் குறைகளையும் சுட்டிக்காட்டுகிறது. நீங்கள் மிகவும் சரியாக கூறுகிறீர்கள்: தூசி மற்றும் வாயு மேகங்கள் பிரச்சினையைத் தீர்க்காது. அவை வெப்பமடைவதோடு நிற்காது; அவை முற்றிலும் பிரகாசமாகி விடும்.

இதை எளிமையாகச் சொல்லலாம்:

  • எல்லையற்ற பிரபஞ்சத்தில் ஒளி நிரந்தரமாக இருக்க வேண்டும்.
  • ஒவ்வொரு பார்வைக் கோணமும் ஒரு நட்சத்திரத்தைத் தாக்கும்.
  • இந்தக் கோட்பாட்டின் அடிப்படையில், வானம் முழுவதும் சூரியனின் மேற்பரப்பைப் போல பிரகாசமாக இருக்க வேண்டும்.
  • ஆனால் நாம் உண்மையில் இதை அனுபவிக்கவில்லை.
  • தூசி மற்றும் வாயு சரியான பதிலாக இல்லை.
  • நீங்கள் குறிப்பிடுவது மிகவும் உண்மை: நெபுலாக்கள் மற்றும் வாயு மேகங்கள் ஒளியை தடுக்கலாம், ஆனால் அவை அதைப் பரவலாக உறிஞ்சும் பொழுது, வெப்பமடைகின்றன.
  • வெப்பமான பொருட்கள் தக்க இடைவெளியில் ஒளி மற்றும் கதிர்வீச்சுகளைக் கதிர்முகமாக வெளியிடுவதை நிறுத்த முடியாது.
  • ஒரு குறிப்பிட்ட நேரத்திற்கு பிறகு, அனைத்து பிராந்தியங்களும் ஒளியுடன் நிரம்பி விடும்.

அது எப்படி பிரபஞ்சம் இருட்டாக இருக்க முடியும்?

இது தான் ஓல்பர்ஸ் பரமர்த்தம் எனப்படும் கேள்வியின் மையம், மேலும் நவீன வானியல் இதை நவீன பரிமாணங்களில் தீர்த்து வைத்திருக்கிறது:

1. பிரபஞ்சம் முடிவில்லாதது அல்ல.

  • பிரபஞ்சம் எல்லையற்றதாக தோன்றினாலும், அது ஒரு தொடக்கத்துடன் (பிக் பேங்க்) மையமாகியுள்ளது.
  • பரந்த நேர வரம்பு உள்ளது.
  • சுருங்கிய கால வரம்பு காரணமாக, அனைத்து ஒளியையும் நாம் இன்றுவரை கண்டுபிடிக்க முடியாது.

2. பிரபஞ்சம் பரவுகிறது.

  • ஒளி தூரத்தில் பயணம் செய்யும் பொழுது சிவப்பு மாற்றம் (Redshift) அடைகிறது.
  • இது ஒளியின் அலைநீளத்தை நீளமாக்கி, அதை வெப்பக் கதிர்வீச்சாக மாறச்செய்கிறது.
  • குளிர்ந்த பிரபஞ்சம் பின்னடைந்த மைக்ரோவேவ் கதிரியக்கத்தில் (Cosmic Microwave Background Radiation) மாறிவிடுகிறது, இது நம்மால் காண இயலாதது.

3. பிரபஞ்சத்தின் வயது.

  • பிரபஞ்சம் 13.8 பில்லியன் ஆண்டுகள் பழமையானது.
  • இதுவரை பிறந்த நட்சத்திரங்களிலிருந்து வெளிவரும் ஒளி எல்லாம் நம்மை அடையவில்லை.
  • இதனால், வானத்தின் ஒரு பகுதி சிக்கலான ஒளி இல்லாத (Dark Zones) நிலையை உருவாக்குகிறது.

குறிப்பாக: ஏன் வானம் இருட்டாக உள்ளது?

நவீன அறிவியல் கூறுவதாவது:

  • பிரபஞ்சம் இல்லாத அளவிற்கு பரந்தது மற்றும் குளிர்ந்தது.
  • ஒளியால் நிரம்பிய எல்லையற்ற ஒரு பிரபஞ்சம் என்ற எண்ணக்கருவை, பிக் பேங்க் மற்றும் பரவல் கோட்பாடுகள் முற்றிலும் மறுத்துவிட்டன.
  • இதனால் நம்மை அடையாத ஒளியின் பரவலான பகுதிகள் இருளின் வெளிப்பாடாக தோன்றுகின்றன.

சரியான பதில் என்பது விளக்கமளிக்க முடியாத அழகை நோக்கி உள்ளது: பிரபஞ்சம் இருண்டது, ஏனெனில் அது வளர்ந்து கொண்டிருக்கிறது, மேலும் அதன் ஒளி காலத்திற்குள் பூரணமாக அடையாதது.

இதை நினைத்தாலே பரவசமாக இருக்கிறது, இல்லையா?

DARK NIGHT SKY IN TAMIL | ஓல்பர்ஸ் நவீன சூட்சம சிந்தனை:

நீங்கள் குறிப்பிடும் அமெரிக்க எழுத்தாளர் எட்கர் அலன் போ, அவரது 1848 ஆம் ஆண்டின் யுரேகா: ஒரு உரைநடை கவிதை என்ற மிகுந்த விவாதத்திற்குரிய மற்றும் சிந்தனையூட்டும் எழுத்தில், ஓல்பர்ஸ் முரண்பாட்டுக்கு நவீன சூட்சம சிந்தனையுடன் அணுகினார். அவரது கோட்பாடுகள் அறிவியல் பரிமாணங்களில் முற்றிலும் சரியானது அல்ல, ஆனால் பிரபஞ்சத்தின் இயல்பைப் பற்றி முற்றிலும் புதிய கோணத்திலிருந்து சிந்திக்கத் தைரியம் கொண்டது.

போவின் முன்னோடி சிந்தனைகள்:

  1. ஒளியின் வேகம் மற்றும் நேரம்:
    போ, ஒளி வேகத்தின் வரம்பு மற்றும் பிரபஞ்சத்தின் பரந்த வயது ஆகியவற்றை முன்னிட்டு, ஒளி நம்மை அடைய போதுமான நேரம் இல்லாததால், வானம் இருண்டதாக இருக்க முடியும் என்று சுட்டிக்காட்டினார்.
    இது நவீன அறிவியலில் மூலமாக வரும் முக்கிய கேள்விக்கு வழிவகுக்கிறது: பிரபஞ்சத்தின் வயது மற்றும் பிரபஞ்சத்தின் எல்லைகள்.
  2. பின்புலத்தின் தூரம்:
    அவர் பிரபஞ்சத்தின் தொலைவுகளில் ஒளி “தொலைந்து போகும்” அல்லது “அதன் ஆற்றலைக் குறைக்கிறது” என்ற ஒரு கருத்தைக் கொண்டிருந்தார்.
    இது தற்போதைய அறிவியலின் சிவப்பு மாற்றம் (redshift) மற்றும் கோஸ்மிக் மைக்ரோவேவ் பின்னணியின் புரிதலுக்கு அடிப்படையாக செயல்படலாம்.
  3. தத்துவ ரீதியான அணுகுமுறை:
    போவின் எழுத்து விஞ்ஞானத் தரவுகள் அல்லது கணிதங்களை முன்னிலைப்படுத்தவில்லை, ஆனால் அது கற்பனையின் எல்லைகளைத் தாண்டி புதிய கேள்விகளை எழுப்பியது.
    அவர் பிரபஞ்சத்தை, இயற்கையிலிருந்து அறிவியலின் தத்துவ நோக்கத்துக்குக் கொண்டுவந்தார்.

போவின் யோசனைகளின் அவலோகனம்:

போவின் பங்களிப்பை முழுமையாக அறிவியல் முன்னோட்டமாகக் கொள்ள முடியாது. எனினும்:

  1. அவர் வெறுமனே ஒரு எழுத்தாளராக இருந்தாலும், ஒளி, நேரம், மற்றும் பிரபஞ்சத்தின் பரந்த தன்மை பற்றிய அவரின் சிந்தனைகள் நவீன விஞ்ஞான யுக்திகளை மிக அழகாகக் கூரியனவாகக் காட்டியது.
  2. அவர் தனது காலத்தில் மக்கள் பயன்படுத்திய சுருங்கிய பிரபஞ்ச மற்றும் நிலையான அமைப்புகள் போன்ற எண்ணங்களைத் தாண்டி சிந்தித்தார்.

19ஆம் நூற்றாண்டின் யுரேகா மற்றும் அதற்கான முத்திரை:

நவீனக் கோட்பாடுகள் (பிக் பேங்க், பிரபஞ்சத்தின் பரவல், சிவப்பு மாற்றம் போன்றவை) வெளிப்படையாகக் காணப்படுவதற்கு முன்பே, போவின் முன்கூட்டிய எண்ணங்கள் ஓல்பர்ஸ் முரண்பாட்டின் பரப்பான அடிப்படைகளை மாறாக அணுகுகின்றன.

இது ஒரு அழகிய நினைவுச்சின்னமாகும்:

அறிவியலுக்கு முன்பும், கற்பனை மற்றும் தத்துவம் நம்மை பிரபஞ்சத்தின் மர்மங்களைப் புரிந்துகொள்ள உதவியது

DARK NIGHT SKY IN TAMIL | இரவு வானம் இருண்டது ஏன்?

எட்கர் ஆலன் போ எழுதிய Eureka என்ற கட்டுரை, அன்றாடக் காட்சிகளில் இருந்து ஆழ்ந்த விஞ்ஞான புள்ளிகளை சுட்டிக்காட்டுகிறது. இப்படிப் பரிசீலித்தால்:

பகுதி 1: அறிவியலின் ஆரம்பக் கருத்துக்கள்

போ தனது கட்டுரையில் இரவு வானம் இருண்டதற்கான இரண்டு முக்கியமான விளக்கங்களை முன்மொழிந்தார்.

  1. பிரபஞ்சத்தின் தொடக்கம்: பிரபஞ்சம் எப்போதும் இருந்தது அல்ல. இதற்கேற்ற அனுமானம் ஒன்று: பிரபஞ்சம் ஒரு குறிப்பிட்ட ஆரம்பத்திலிருந்து உருவாகியது.
  2. ஒளியின் பயணக் காலம்: பிரபஞ்சத்தின் பரந்த தன்மை மற்றும் அதன் வரையறுக்கப்பட்ட வயதினால், மிகத் தொலைவில் உள்ள நட்சத்திரங்களின் ஒளி நம்மை அடைய முடியாது.

போவின் யோசனைகளில் முழுமையான கணிதத்துடன் கூடிய பதில்கள் இல்லை. ஆனால் இது ஒரு கோட்பாட்டை சுட்டிக்காட்டியது, மேலும் லார்டு கேல்வினின் பங்களிப்புடன் நம்பத்தகுந்த அறிவியலாக மாறியது.

பகுதி 2: பிக் பேங் மற்றும் பிரபஞ்ச விரிவாக்கம்

20 ஆம் நூற்றாண்டின் ஆரம்பத்தில், வானியலாளர்கள் பிரபஞ்சம் மில்கி வேயைக் காட்டிலும் மிகப்பெரியது என்பதை உணரத் தொடங்கினர்.

  • கோச்மிக் விரிவாக்கம்: இந்த கண்டுபிடிப்பு, நிலையான பிரபஞ்சத்திற்கான சிந்தனையை நிராகரித்தது.
  • பிக் பேங் கோட்பாடு: பிரபஞ்சம் ஒரு நாளில் (Cosmic Day One) தொடங்கியது என்ற சிந்தனையை இது உறுதிப்படுத்தியது.
    • பிரபஞ்சம் பரந்துவிட்டதால், மிகப் பெரிய தூரத்திலிருந்து வரும் நட்சத்திர ஒளி நம்மை அடைய முடியாது.

பகுதி 3: நிலையான பிரபஞ்சம் இருந்தாலும் இருள்

தற்போதைய அறிவியலின் அடிப்படையில், ஒரு நிலையான பிரபஞ்சம் இருந்தால் கூட, பிரபஞ்சத்தின் விரிவாக்கம் காரணமாக ஒளி நம்மை அடைய முடியாது:

  • பிரபஞ்சம் விரிவடைவதால், நட்சத்திரங்கள் ஒளியை இழந்து மங்கலாகின்றன (Cosmic Redshift).
  • ஒளி நம் கண்களில் அடைய வேண்டியபோது அதன் ஆற்றல் குறைகிறது, மேலும் வானம் இருண்டதாகத் தோன்றுகிறது.

பகுதி 4: நட்சத்திரங்களின் வாழ்நாளும் எதிர்கால இருளும்

  1. நட்சத்திரங்கள் ஒரு குறிப்பிட்ட வாழ்க்கை காலத்திற்குப் பிறகு முடிவுக்கு வரும்.
  2. அனைத்து நெபுலா வாயுக்கள் முடிந்த பிறகு, புதிய நட்சத்திரங்கள் உருவாகுவதில்லை.
  3. இறுதியில், பிரபஞ்சம் இருண்டு, அமைதியான சூழ்நிலையில் முடிவடையும்.

முடிவுரை

வானியல் மற்றும் இயற்பியல் இரண்டிலும் முன்னேற்றங்கள், இரவு வானம் ஏன் இருண்டது என்பதைப் புரிந்து கொள்ள உதவுகின்றன.
லார்டு கேல்வின் சரியாகக் கூறினார்: “அறிவியலில் எந்த முரண்பாடுகளும் இல்லை. அவை நம் புரிதலின் பற்றாக்குறைகளை பிரதிபலிக்கின்றன.”
மர்மங்கள் நம் அறிவைத் துளைத்துச் செல்லும்போது, இருளும் அவற்றோடு மறைந்து விடுகிறது.

Share the knowledge