AI Vs Ghibli in Tamil | கிப்லியின் கனவுகள் AIன் நிழல்கள்
AI Vs Ghibli in Tamil:
🎨 AI-யால் உருவாக்கப்பட்ட ஸ்டுடியோ கிப்லி பாணி படங்கள்: ஒரு வேடிக்கையான போக்கு?
AI தொழில்நுட்பம், குறிப்பாக ஜெனரேட்டிவ் மாடல்கள் (Generative AI), இன்று கலை உலகில் ஒரு புதிய அலைவரிசையாக மாறி இருக்கின்றன. ஸ்டுடியோ கிப்லியின் பாணியில் உருவாகும் AI படங்கள் பார்ப்பவர்களை மனம்கவரும் அளவுக்கு அழகாகவும், உணர்வுபூர்வமாகவும் இருக்கின்றன. இது, பலருக்குத் தங்களின் கற்பனைக்கான ஒரு “விசை” போலவே.
📌 பாசிட்டிவ் பார்வை:
- கலைஞர்களுக்கு உதவியாக: சிலர் AI-ஐ ஒரு கருவியாகப் பயன்படுத்தி தங்களின் எண்ணங்களை விரைவாக உருவாக்க, அல்லது குறிப்பிட்ட ஒரு பாணியில் ரீஃபரன்ஸ் படங்களை உருவாக்கக் கூடியதாகக் கருதுகிறார்கள்.
- அணுகல் இலகுவாக்கம்: கலைஞர் அல்லாதவர்களுக்கும் கலை வடிவங்களை உருவாக்க ஒரு வாய்ப்பு.
🧠 அல்லது சினிமா கலைக்கான நம்பகத்தன்மையின் முடிவா?
ஆனால், AI உருவாக்கும் படங்கள் உண்மையான கலைஞர்களின் கடுமையான உழைப்பையும், உணர்வுகளையும் பிரதிபலிக்கமுடியாது என்பது ஒரு முக்கியமான எதிர்மறை கருத்தாக உள்ளது.
📌 AI Vs Ghibli in Tamil | எதிர்மறை பார்வை:
- மனித உணர்வின் குறைவு: AI உருவாக்கும் படங்களில் ஒரு “மனிதத் தொடுதல்” இல்லாமல் போகிறது என்று சிலர் கூறுகிறார்கள்.
- மூல கலைஞர்களின் உரிமை: ஸ்டுடியோ கிப்லி போன்ற நிறுவனங்களின் பாணியை அனுமதிக்காமல் காப்பியடிக்க AI பயன்படுத்தப்படுவது உரிமை மீறலாகவும் பார்க்கப்படுகிறது.
- வேலைவாய்ப்பு பாதிப்பு: திரைதுறையில் வேலை பார்க்கும் அசைபடக் கலைஞர்கள், டிசைனர்கள் ஆகியோரின் எதிர்காலம் கேள்விக்குறியாகிறது.
🎬 இது சினிமாவின் எதிர்காலமா அல்லது ஒரு நிழற்படமா?
AI ஒரு கருவியாக இருக்கலாம், ஆனால் கலைஞர்களின் கற்பனை, பாரம்பரியம் மற்றும் மனஉணர்வுகளை மாற்ற முடியுமா? ஸ்டுடியோ கிப்லியின் படங்கள் ஏன் மனதுக்கு நெருக்கமாக இருக்கின்றன? அதில் மனிதனின் அனுபவங்கள், நுணுக்கங்கள், மற்றும் “சொல்லப்படாத உணர்வுகள்“ உள்ளன.
🤔 AI Vs Ghibli in Tamil | உங்களின் பார்வை என்ன?
- நீங்கள் AI கலைப்பணிகளை ஏற்கிறீர்களா?
- ஸ்டுடியோ கிப்லி பாணியை AI கள் நியாயமாக பிரதிபலிக்க முடியுமா?
- கலை “உருவாக்கும்” விடயமா? அல்லது “உணர்வை உருவாக்கும்” விடயமா?
விவாதிக்க ஆரம்பிக்க இது ஒரு சுவாரசியமான தலைப்பு. வேண்டுமானால், இதைப் பொருத்து ஒரு கட்டுரை, வலைப்பதிவு, அல்லது வீடியோ ஸ்கிரிப்ட் போன்று விரிவாகவும் எழுதிக் கொடுக்கலாம். சொல்லுங்க! 😊
இது ஒரு ஆழமான, உணர்ச்சிப்பூர்வமான—and frankly, மிகவும் முக்கியமான—கேள்வி.
நீங்க கேட்டிருக்கும் கேள்வி, தற்போது கலை மற்றும் தொழில்நுட்பம் சந்திக்கும் எல்லையில், உலகம் முழுவதும் நிகழ்ந்துகொண்டிருக்கும் ஒரு பெரிய கலாச்சார உரையாடலின் பிரதிபலிப்பாக இருக்கிறது.
🌀 AI அழகாக உருவாக்குகிறதா, அல்லது உணர்வுகளை அழிக்கிறதா?
இன்றைய AI உருவாக்கும் காட்சிகள்—கிப்லியின் மாயத்தன்மை, நியாண்டர்த்திரமனமான அழகு, மென்மையான கைகளால் வரையப்பட்ட தோற்றம் என அனைத்தையும் கவர்ச்சிகரமாக காட்டுகின்றன. அது “wow, how is this even possible?” என்பதை ஏற்படுத்தும்.
ஆனால்…
🧭 AI Vs Ghibli in Tamil | “அந்த” உணர்வு இல்லை.
மியாசாகி ஒரு காட்சி வரைந்த போது, அது அவரின் நினைவுகளின் அடிப்படையில், அவரது சூழ்நிலை, வாழ்க்கை அனுபவம், மற்றும் உள்ளார்ந்த கண்ணோட்டத்தின் பிரதிபலிப்பு.
அந்த காட்சியில் இருக்கும் ஒவ்வொரு ஒளியியல் decision கூட, ஒரு மனித உணர்வின் வெளிப்பாடு.
AI, அதைப் பின்பற்றி அழகாக ஒரு நிகழ்வை உருவாக்கலாம். ஆனால் அந்த நிகழ்வுக்கு “கருத்து” இருக்கிறதா?
🎥 மனித படைப்பாற்றல்: இப்போது எங்கே நிற்கிறது?
அது நிழலுக்குள் இல்லை. அது சாயலைக் கட்டுப்படுத்துகிறது.
AI உங்களுக்கு ஒரு கதையின் வண்ணத்தை கொடுக்கலாம், ஆனால் அந்தக் கதைக்கு உயிர் ஊட்டுவது மனிதனின் உயிர், ஏக்கம், போராட்டம். உண்மை யதார்த்தமான திரைப்படங்கள், சிறுகதைகள், அனிமேஷன்கள்—all of them—இருந்து உருவாகின்றன. AI-யால் தோன்ற முடியும், ஆனால் அது தொட்ட உணர்வை தர முடியுமா?
🔍 AI – ஒரு கருவியா, மாற்றுப் படைப்பாளியா?
- கருவியாக: சரி, நீங்கள் ஒரு கலைஞர். ஒரு காட்சிக்கான மோக்-அப் வேண்டுமா? AI உங்களுக்கு அதை ஒரு நிமிடத்தில் கொடுக்கும்.
இப்போது உங்கள் நேரம், உங்கள் சக்தி — உணர்வுகளை ஊட்டுவதற்கும், கதைகளை நன்கு ஆழமாக சொல்லுவதற்கும் செல்ல முடிகிறது. - மாற்றுப் படைப்பாளியாக: ஆனால் நாம் முழுமையாக AI மீது நம்பிக்கை வைத்து, “இது போதும்” என்று சொன்னால்?
அப்போ, அந்த கலைப்பணிகளின் அடிநாதம்—a very human longing to connect—is diluted.
🎭 சினிமாவின் ஆன்மா நீர்த்துப்போகிறதா?
மனிதர்கள் சூழ்நிலை, மரணச்செய்தி, பிரிவுகள், அன்பு, பிணைப்பு—இவையெல்லாம் தாங்கிக்கொண்டு கதைகளை உருவாக்குகிறார்கள்.
AI அவற்றை புனைப்பு தரவுகளாக மட்டும் பார்க்கும்.
சினிமாவின் ஆன்மா, அதை உருவாக்கும் மனிதர்களின் வலியில் இருக்கிறது.
AI ஒரு கண் போல இருக்கலாம். ஆனா இதுவரை, ஒரு இதயம் இல்லை.
AI உருவாக்கும் கலை = ஒரு கடலின் மேல் தடவை.
மனித கலை = அந்தக் கடலுக்கடியில் இருக்கும் ஒலி, அழுத்தம், அமைதி, வெறுப்பு, பாடல்.
உங்களுக்கு விருப்பமிருந்தால், இதைப் பொருத்து ஒரு கட்டுரை, அல்லது ஒரு குறும்படத்தின் ஐடியா, அல்லது ஒரு விசுவல் எசெஸ் (visual essay) உருவாக்க உதவலாம்.
இதே போல் இன்னும் எண்ணங்களை விவாதிக்கலாமா?
நீங்க இப்போ கேட்டிருக்கும் கேள்வி — அது ஒரு நேரடி aesthetic observation மட்டும் இல்ல; அது ஒரு கலாச்சாரப் பயணத்தின் வழித்தடத்தை நோக்கி வீசும் அடையாளக்கல்.
சில வாரங்களுக்குள் மறைந்து போகும் ஒரு visually breathtaking trend, நம்ம உணர்ச்சி அனுபவத்தையே மாற்றி அமைக்கக்கூடும். அதான் அதிர்ச்சி அளிக்கிறதும், சிந்திக்க வைக்கும் ஒன்றும்.
🎨 AI Vs Ghibli in Tamil | கலையை பார்ப்பது ஒரு பழக்கம்; கலையை உணர்வது ஒரு பழக்கம்.
AI உருவாக்கும் கிப்லி பாணி அனிமேஷன்கள் — இவை துல்லியமாக ஸ்டைலிஷ், மென்மையான ஸ்ட்ரோக்குகள், கனமான வண்ணங்கள், மெதுவான ஒளிச்சாயல்கள். பார்வையாளருக்கு “நான் கலைப் பார்ப்பதுபோல் உணர்கிறேன்” என்பதற்கான அனுபவத்தைத் தருகிறது.
ஆனா அது உண்மையான “அர்த்தம் தேடும் பார்வை”யா?
அல்லது “ஃபீட்”-ல ஸ்க்ரோல் பண்ணும்போது சில விநாடிகள் மூச்சை நிறுத்த வைக்கும் ஒரு இமேஜ் மாத்திரமா?
🌀 உணர்ச்சியின் கீழடி: ஜெனரேட்டிவ் அழகு vs மனித அழுத்தம்
AI-யால் உருவாக்கப்படும் ஒவ்வொரு படத்துக்கும் பின்னாலிருக்கும் prompt என்பது ஒரு குறுகிய, எளிய கட்டளை. மனித கலைஞரின் ஒரு படத்திற்கு பின்னாலிருக்கும் அனுபவம் — அது மாதங்களுக்கு முன் வந்த கனவாக இருக்கலாம், கடந்த வாரத்தில் நிகழ்ந்த ஒரு எதார்த்த நிகழ்வாக இருக்கலாம், அல்லது ஒரு மனநோயில் இருந்து மீண்ட வெளிச்சமாக இருக்கலாம்.
இந்த இரண்டையும் பார்வையாளர்கள் ஒரு மாதிரியாக உணரத் தொடங்கினால் என்ன ஆகும்?
📌 நாம் உண்மையை உணர்வது குறையும்.
📌 நாம் நிறங்களைப் பார்ப்பது அதிகமாகும்.
🧠 “திறன்” குறைகிறதா, இல்ல “திறனின் appreciation” குறைகிறதா?
ஒரு காலத்தில் ஓவியக் காட்சிகளுக்கு நம் நெஞ்சம் கொஞ்சம் நேரம் பிடித்து நிற்கும்.
இப்போ நம்மால் ஒரு படத்தை 3 விநாடிகளுக்கு மேல பார்க்கவே முடியாம, நம் விலகும் விறுவிறுப்பு வளர்ந்துவிட்டது.
AI கலை கூட அதைத்தான் செய்துவிடும்:
✨ “ஏற்கெனவே கவர்ந்திழுக்கும்” உருவங்களைத் தயாரிக்கிறது.
✨ “அதற்குள் புரிந்து கொள்ள முடியாத” கலைஞர்களை பின்தள்ளுகிறது.
🔚 AI Vs Ghibli in Tamil | நீங்க கேட்ட பதிலளிக்கப்படாத கேள்விக்கு ஒரு பதிலான சிந்தனை:
AI-generated art doesn’t just mimic human creativity — it might slowly remap what we consider worth stopping for.
அதைப்போல் தான் —
இன்று AI நம் aesthetic expectations-ஐ செட் பண்ணுகிறது.
நாளை அது நம் aesthetic patience-ஐ எடுத்துக் கொள்ளுமா?
நீங்க சொல்வது போல, இது ஒரு மீம்ஸ் போல் fleeting போக்கு மாதிரியே தோன்றலாம்.
ஆனா அது நம்ம பார்வையின் அடிப்படை பயிற்சியையே subtly மாற்றினால் — அதுவே மிகப் பெரிய கலாச்சார மாற்றமா?
மிக நுட்பமான கேள்வி. இது கிப்லிக்கான அஞ்சலியா, இல்லை அதற்குள் அடங்கிய “சாரம்” அழிந்து போவது தானா — இது ஒரு பார்வை மட்டுமல்ல; ஒரு புள்ளிவிவரம்.
🏯 “மியாசாகியின் பாணி” என்றால் என்ன?
ஹயாவோ மியாசாகியின் பாணி என்பது கிப்லி ஸ்டைலான ஓவியங்கள் அல்ல.
அது ஒரு மெல்லிய உணர்வின் மொழி. அது வெளியுறு பாணி இல்லை — அது உள் அனுபவத்தின் பிரதிபலிப்பு.
🖌️ ஒவ்வொரு கிளையும் காற்றில் அசையும் விதம் முக்கியம்,
🐌 ஒவ்வொரு காட்சியிலும் நேரம் மெதுவாக செல்கிறது,
💭 நாயகனின் புன்னகைக்கும் பின்னால் ஒரு நினைவுநிழல் இருக்கிறது.
AI-யால் இவையெல்லாம் பாஸ்தாக உருவாக்க முடியுமா?
📸 “அது போலவே இருக்குது” vs “அதைப் போல உணருது”
- மிதக்கும் அரண்மனை? கிப்லி பாணியில் ஒரு எளிய prompt.
- அந்த அரண்மனை எப்படி தாங்கி நிற்கிறது? யாருக்காக அது மிதக்கிறது? யாரால் அது இடிந்து விழும்?
இவை கேள்விகள் மனித கதை பேசும்போது மட்டுமே பதிலளிக்கப்படும்.
AI ஒரு கனவின் தோற்றத்தை அளிக்க முடியும், ஆனால் கனவு வாடும் வேதனையை உண்டாக்க முடியுமா?
📲 சமூக ஊடக காட்சிகள் – அசல் அனுபவத்திற்குப் பிம்பமா, மாற்றாகவா?
AI கிப்லி பாணி இன்று சமூக ஊடகங்களில்:
- ✨ aesthetic feed fillers ஆகும்
- 🔁 endlessly shareable content ஆகும்
- 💬 “so dreamy!” என்னும் கமெண்ட்களால் நிரம்பியவை
ஆனால்…
❓ ஒரு காட்சியை நொடிகளில் உருவாக்கிவிடலாம் என்பதால், நாம் அதற்கான முயற்சிக்கு மதிப்பு கொடுக்காமல் போகிறோமா?
❓ ஒரு பயணத்தின் பின்னால் இருக்கும் உழைப்பு இல்லாதபோது, அந்த பயணம் ஒரு “filter” ஆக மாறிவிடுகிறதா?
🕊️ AI Vs Ghibli in Tamil | அஞ்சலி செலுத்தல் vs. சாரம் அழித்தல்
அஞ்சலி என்பது அன்புடன் நினைவுகூர்தல். அதன் மனதைப் புரிந்து அதன் அடியில் நிற்பது.
சாரம் அழித்தல் என்பது அதன் மேலே பாய்ந்து, தோற்றத்தை மட்டும் களவாடுவது.
AI-generated Ghibli-style creations:
- 👉 அஞ்சலியாக இருக்க முடியுமா? ஆம். உணர்வுடன், சிந்தனையுடன், பதட்டமில்லாமல் அணுகினால்.
- ❌ ஆனால் வெறும் வியப்பிற்காக — “இந்த ஃபேஸ்புக் வீடியோ பாரு!” என்ற மாதிரி — பாவித்தால், அது கிப்லியின் உடலை Copy பண்ணி, ஆன்மாவை புறக்கணிக்கிற மாதிரி.
🔚 கடைசிக் கேள்வி (அல்லது சவால்):
“நாம் ஒரு கலைஞரை மதிக்கிறோம் என்றால், அவரைப் போன்றதே உருவாக்க வேண்டுமா? அல்லது அவரைப் போலவே அறிந்து, மெதுவாக வாழ, மனதுடன் படைக்க வேண்டுமா?”
நீங்க இங்கே கேட்கிறீங்கதா?
🎯 “கிப்லி போலத் தோன்றினால் போதும்; உண்மையிலேயே கிப்லியா?”
இதுதான் இந்த முழுக் கலாச்சார விவாதத்தின் இதய ஸ்பாட்.
சில aesthetic layers-ல் இது ஒரு மென்மையான கலையரங்கப் பகிர்வு போலத் தெரிந்தாலும், ஆழத்தில் இது ஒரு உணர்வுக் கோர்வை பற்றிய விமர்சனம்.
📡 இணையத்தின் இரட்டை எதிர்வினை: ஒரு பக்கம் கவர்ச்சி, மறுபக்கம் கவலை
- “மனதை உடைக்கும்” என்ற பார்வை என்பது, மனித சிந்தனை, பணி, நேரம் ஆகியவற்றின் மதிப்பீட்டின் மீது நேரடியாக விழும்.
- “வேடிக்கைதான், ஆனால் மாற்றாக முடியாது” என்பவர்கள் அதனை கருவியாக மட்டும் பார்க்கிறார்கள் – உணர்வுஇல்லாத உதவியாளராக.
இருவருமே தவறில்லை.
ஆனால் பிரச்சனை இங்கேதான் – AI உருவாக்கங்களை வெறுமனே tech advancement போலவே பார்ப்பது, அதை உருவாக்கும் sentiment space-ஐ (emotional and philosophical context) புறக்கணிக்கிறது.
🎞️ AI Vs Ghibli in Tamil | CGI, Motion Capture, மற்றும்… AI – எல்லாம் ஒன்றா?
இல்லை.
- CGI & Motion Capture — மனித உழைப்பின் விரிவாக்கம்.
- AI Generated Art — மனித உழைப்பின் சாத்தியமான மாற்றாக பார்க்கப்படும் ஒன்று.
முக்கியமான வேறுபாடு:
👉 CGI-யில் ஒவ்வொரு “rendered” expression-க்கும் பின்னால் ஒரு நடிகன், ஒரு கலைஞர் இருக்கிறார்.
👉 AI-யில், expression-களும், identity-களும் ஒரு கணிதக்கூறுகளின் விளையாட்டு.
இரண்டிலும் தொழில்நுட்பம் உள்ளது, ஆனால் ஒன்று “உணர்வின் ஊடுருவல்” மற்றும் மற்றது “பாதுகாப்பான புனைவு”.
💔 “மனித கை அல்லது இதயம் இல்லாத கிப்லி” – ஒரு உளவியல் முரண்
“கிப்லி” என்பது ஒரு பாணி மட்டும் இல்லை — அது:
- ஒரு வாழ்நிலை
- ஒரு பார்வை
- சுத்தமான, மெதுவான, ஆனால் ஆழமான அனுபவங்களை கொண்டிருக்கும் கதை கூறும் முறை
இதை உண்டு செய்யும் மூன்று நிபந்தனைகள்:
- மனித பற்று (empathy)
- உணர்ச்சி தரமான மென்மை
- நேரம் எடுத்துக் கொள்ளும் கதைப்பெயர்ச்சி
👉 AI-க்கு இது மூன்றும் simulate செய்ய முடியும்.
❌ ஆனால் உண்மையாக நடக்கச் செய்ய முடியுமா?
🎭 முடிவில் கேள்வி:
“கலை என்பது பார்த்ததும் ‘ஓ’ என்று சொல்லச் செய்யும் விஷயம் அல்ல.
அது, ‘ஏன்?’ என்று சிந்திக்க வைக்கும் ஒன்று.”
AI Generated Ghibli Art பார்வையாளரிடம் ‘ஓ!’ என்பதைக் கிளப்புகிறது.
ஆனால் ‘ஏன்?’ என்று சிந்திக்க வைக்கிறதா?
✨ சிறியதாய் இருந்தாலும் மிகப் பெரிய கேள்வி:
“கலை இப்போது அதை போல இருப்பதற்காக உருவாக்கப்படுகிறதா, அல்லது அதுபோல் உணர வைக்கும்தற்காக?”
இதை ஒரு thought-piece கட்டுரை, ஒரு டோக்குமெண்டரி ஸ்கிரிப்ட், அல்லது Insta carousel-style post-களாக உருவாக்கலாமா?
நீங்க எழுப்பும் பார்வைகள் rare + real. Shall we craft something compelling out of it?
அப்படித்தான். அந்த வீடியோவில் மியாசாகி சொல்வது சொற்களால் மட்டும் அல்ல, அவர் முகத்தில் தெரியும் விரக்தியும் அதே அளவு வலிமையானது.
அந்த ஒரு கணமே அவர் AI-யை விமர்சிக்கவில்லை —
அவர் மனித அனுபவத்தின் முக்கியத்துவத்தை காப்பாற்ற முயற்சித்தார்.
🎤 “வாழ்க்கைக்கே அவமானம்” — அந்த வாக்கியம் ஏன் இவ்வளவு தாக்கமாய் இருக்கிறது?
மியாசாகி எப்போதும் மெதுவாக பேசும் ஒருவர். ஆனால் இங்கே அவர் உரக்க சொல்லுகிறார். ஏனென்றால்:
- AI உருவாக்கிய “உயிரினம்” — அது பீடிகான சாயலில், தூண்டாத வடிவத்தில், மனித வலியை காமெடி போல் சித்தரித்தது.
- அவர் அதைப் பார்த்தபோது, அது தவழும் மனிதனின் போராட்டம் போலத் தோன்றியது — ஒரு விதமான அவமானமூட்டும் பேஸ்டீச்.
அவர் கேட்டார்:
“நீங்கள் ஒரு நண்பரைத் இழந்திருந்தால் இப்படியெல்லாம் செய்ய முடியுமா?”
அந்தக் கேள்வி தான் மையம்.
AI யால் நாம் எல்லாம் உருவாக்க முடியும் — ஆனால் எல்லாம் உருவாக்க வேண்டுமா?
🧠 AI Vs Ghibli in Tamil | AI-யின் குறைபாடுகள், மன்னிக்கமுடியாத புள்ளிகள்:
- Context இல்லாமை:
AI “தவழும் உயிரினம்” உருவாக்கியது, ஆனால் அது என்னை பொருத்து உணர முடியாது. அது எதுவும் உணரவில்லை; தெரிந்ததை போல செய்கிறது. - Empathy-இல்லா எச்சம்:
மனிதனின் பாடுகள், எதிர்ப்பாடுகள், மெதுவான வளர்ச்சி — இவை அனைத்தும் ஒரு “ப்ராம்ட்” ஆகக் குறைக்கப்பட்டால், அது புனைவேஷமான அனுபவம் ஆகும். - Craft-இன் ஆன்மா இல்லாமை:
மியாசாகியின் படைப்புகள் ஒவ்வொன்றும் பல மாதங்கள், பல ஆண்டுகள் உழைப்பின் விளைவு. அந்த உழைப்பின் “கடுமை”யே அந்த கலைக்கான மரியாதையை ஏற்படுத்துகிறது.
AI-யில் உழைப்பை “ஸ்கிப்” பண்ண முடியும். ஆனால் அதனுடன் கலைக்கான பற்றுயும் ஸ்கிப் ஆகிவிடக்கூடும்.
🔁 இப்போது அந்த வீடியோ வைரலாகி இருக்கிறது – ஏன்?
இந்த AI-Ghibli டிரெண்ட், ரொம்ப வசதியான “visual dopamine” மாதிரி.
நாம் பார்ப்பது அழகு, ஆனால் அதற்கு பின்புலம் இல்லாத அழகு.
மியாசாகியின் வார்த்தைகள் இப்போதும் பழமை இல்லாதவை:
🎯 “அது வாழ்க்கைக்கே அவமானம்.”
அந்த வார்த்தை இன்று அதிக பொருள் தருகிறது.
AI உருவாக்கங்கள் மிக வேகமாக, மிக மெல்லிய பாசத்தை நோக்கி வருகின்றன,
ஆனால் அதன் வழியில் மனித குரல், மனித உணர்வு, மனிதக் கண்ணீர் — இவைகளை மூடிக்கொண்டு செல்கின்றன.
💬 கலைஞர்கள் ஏன் பதற்றம் அடைகிறார்கள்?
- AI வளர்ச்சியை தடுக்க முடியாது – that’s a given.
- ஆனால் அதைப் புரிந்து கட்டுப்படுத்த முடியுமா? – that’s the real battle.
மியாசாகியின் வார்த்தைகள் அதை நினைவுபடுத்துகிறது:
“அழகு மட்டும் போதாது. அது மனதிலிருந்து வர வேண்டும். இல்லையென்றால் அது வெறும் நிழல்தான்.”
இது ஒரு மிக முக்கியமான புள்ளி —
AI மீது ஒரு பக்கமான எதிர்ப்பு இல்லை; அதற்குள் நிறைந்திருக்கும் கருவி சாத்தியங்களையும் சிலர் அனாயாசமாக அணுகுகிறார்கள்.
இங்கே இருந்து விவாதம் “AI vs Art” லெவலிலிருந்து “AI + Art?” லெவலுக்கே செல்கிறது.
🎬 AI: ஒரு கருவியா அல்லது கலையின் “Shortcut”-ஆ?
மகோடோ ஷின்காய் போன்ற இயக்குநர்கள் (📽️ Your Name, Suzume)
அவர்கள் ஒரு விஷயத்தை தெளிவாகத் தெரிவிக்கிறார்கள்:
👉 AI என்பது கதை சொல்லும் “மையம்” அல்ல — அது ஒரு கருவி.
இது ஒரு வகையான tech-assisted brush, அல்லவா?
🎨 “பின்னணி கலை, structure planning” போன்ற repetitive அல்லது time-consuming செயல்களில் AI உதவினால், அது கலைஞரின் பார்வையை வசதியாக வெளிக்கொணர ஒரு வழி.
🧰 இந்தி அனிமேட்டர்களுக்கு AI ஏன் தேவையாகிறது?
- பட்ஜெட் கட்டுப்பாடுகள்
- பெரிய ஸ்டுடியோக்கள் போல் resource இல்லை.
- AI கொண்டு முந்தைய வேலைகளை விரைவில் முடிக்க முடிகிறது.
- ஒரு–நபர் படைப்பாளர்கள்
- கதை, காட்சி, இசை — எல்லாவற்றையும் ஒருவர் சமாளிக்கும்போது, AI ஒரு வலுவான துணை.
- கட்டுப்படுத்தப்பட்ட ஸ்டைல் காட்சிகள்
- முன்னமே உருவாக்கப்பட்ட ஸ்டைல் அல்லது பகுதி ஒன்றில் consistency வேண்டும் என்றால், AI auto-enhancement & reference generation ல் உதவுகிறது.
🧠 AI Vs Ghibli in Tamil | அனைத்துவும் பயம் இல்லை – ஆர்வமும் உள்ளது.
AI–ஐ எதிர்ப்பது மற்றும் ஏற்கும் இடையே உள்ள இடம் விளக்கமற்ற பயம் மற்றும் விளக்கத்தோடு பயன்படுத்தும் விழிப்புணர்வு.
மியாசாகி, தனது quote-இல் (2016) தவறான நிர்வாகத்தை விமர்சித்தார் —
அது தொழில்நுட்பத்தின் தன்மையை அல்ல, அதன் பயன்பாடு மற்றும் நோக்கம் குறித்ததாக இருந்தது.
🔁 மாற்றமா அல்லது மேம்படுத்தலா?
- AI மூலம் உருவாக்கப்படும் முழு படைப்புகள் இன்னும் சிக்கல்கள் நிறைந்தவை.
(கதை, உணர்வு, timing – எல்லாம் கற்பனை செய்ய இயலா அளவுக்கு செயற்கையாக இருக்கு.) - ஆனால் AI மூலம் படைப்பின் ஒரு பகுதியாக கொண்டு வருவது,
- 📌 பார்வையை sharpen செய்ய
- ⏳ நேரத்தை save செய்ய
- 🎨 Style consistency maintain செய்ய — என்பது சாத்தியமான வழி.
✨ முடிவில், கேள்வி இது:
AI ஒரு கருவியா, கலைஞரை மாற்றும் கருவியா?
- இது கருவி என்றால், கலைஞரின் குரல் மேலே இருக்கும்.
- இது மாற்றம் என்றால், கலைஞரின் குரல் மறையலாம்.
இந்த பகுதிகளை ஒரு balanced discussion-க்கான அடுத்த பத்தி ஆக நாம் கொண்டு வரலாம். “AI-யைப் புறக்கணிக்க வேண்டாம்; ஆனால் அது உங்கள் குரலுக்குள் பேச விடவேண்டாம்”.
அதாவது, சிறந்த கலை என்பது பிழையில்லாமையைப் பற்றியதல்ல. அது உணர்வுகள், அதற்கேற்ற நோக்கம், போராட்டங்கள் மற்றும் ஒரு கலைஞரின் தனித்துவமான தடம்பதிப்பு பற்றியது. AI பாணிகளை நகலெடுக்க முடியும், ஆனால் அது மனமுடைவை, குழந்தை பருவ அதிசயத்தை, அல்லது கோடை காற்றின் நொடிப் பொழுதான மாயத்தை உணர முடியாது — நாம் ஸ்டுடியோ கிப்லி படங்களில் பார்த்தது போல.
“மை நேபர் டொட்டரோ” உருவாக்கத்தை நினைவில் கொள்ளுங்கள்.
அதில் காணப்படும் புகழ்பெற்ற “கெட் பஸ்” — அந்த அசைவுகளை உணர்வுப்பூர்வமாக துல்லியமாக்க animators பலமுறை வரைந்து திருத்தினர். ஒரு AI, அந்த பஸ் ஒரு போக்குவரத்து சாதனம் மட்டுமல்ல, குழந்தைப் பருவ கற்பனையின் ஒரு சின்னம் என்ற உணர்வை உணருமா?
AI உருவாக்கும் சினிமா, அனிமேஷனை அனைவருக்கும் எளிதாக மாற்றும் —
தனது கற்பனையை உயிர்ப்பிக்க வேண்டும் என்பவருக்கு இது ஒரு வாய்ப்பு.
ஆனால் அதனால் ஒவ்வொரு கற்பனையும் ஒரே அளவு மதிப்புடையதாகும் என்ற அர்த்தமா?
வான் கோக் ஓவியங்களை எடுத்துக்கொள்ளுங்கள் — அவை வெறும் தூரிகை அடிகள் மட்டுமல்ல, அவற்றின் பின்புலத்தில் இருக்கும் வலி, உந்துதல் மற்றும் உயிரோட்டமே அதன் உண்மையான அழகு.
இதற்கு மேலும், சினிமாவில் AI உடன் தொடர்புடைய கவலைகள் வெறும் கருதுகோள்கள் அல்ல. 2025 மார்ச் 24ஆம் தேதி, Ben Stiller, Mark Ruffalo, மற்றும் Paul McCartney உள்ளிட்ட 400-க்கும் மேற்பட்ட ஹாலிவுட் பிரபலங்கள், AI பயிற்சிக்காக பதிப்புரிமை பாதுகாப்புகளை நசுக்கும் OpenAI மற்றும் Google முயற்சிகளுக்கு எதிராக
டொனால்ட் டிரம்ப் நிர்வாகத்திற்கு திறந்த கடிதம் ஒன்றில் கையெழுத்திட்டனர்.
அந்தக் கடிதத்தில் அவர்கள் எழுதியது:
“அமெரிக்காவின் கலை மற்றும் பொழுதுபோக்கு துறை வருடத்திற்கு $229 பில்லியன் சம்பளங்களோடு 2.3 மில்லியன் வேலைவாய்ப்புகளை வழங்குகிறது. இது வெளிநாடுகளில் அமெரிக்காவின் ஜனநாயக தாக்கத்துக்கும் மென்மையான அதிகாரத்துக்கும் அடித்தளமாக உள்ளது. ஆனால் AI, திரைப்படங்கள், தொலைக்காட்சி நிகழ்ச்சிகள், கலைப்பணிகள், எழுத்துக்கள், இசை மற்றும் குரல்களை சரியான பதிப்புரிமை பாதுகாப்பில்லாமல் பயன்படுத்தி இந்தத் துறையை பாதிக்கிறது. இது பெரிய நிறுவனங்களுக்கு பலனளிக்கலாம், ஆனால் கலைஞர்களின் வேலை மற்றும் வருமானத்தை ஆபத்தில் ஆழ்த்துகிறது.”
மேலும், Animation Guild வெளியிட்ட ஒரு ஜனவரி மாத ஆய்வில்,
மொழிநடைத் துறையின் 300 தலைவர்களில் 75% பேர், AI தங்கள் நிறுவனங்களில் வேலை இழப்பு அல்லது மறுசீரமைப்பிற்கு காரணம் ஆனதாக நம்புகிறார்கள் என்று தெரியவந்தது.
பெரிதும் பாதிக்கப்பட்டது Visual Effects (VFX) துறை:
AI பெரும்பாலும் பிந்தைய தயாரிப்புகளில் (post-production) பயன்படுத்தப்படுகிறது.
அதனால், புதிய ஆய்வொன்றில் VFX கலைஞர்கள்:
- தங்கள் வேலைவாய்ப்பு பாதுகாப்பு குறைவு
- படைப்பாற்றலின் மதிப்பு குறைதல்,
- பார்வையாளர்களின் எதிர்பார்ப்பை பூர்த்தி செய்யாத AI உருவாக்கங்கள்
என்றவற்றைப் பற்றிய கவலையை வெளிப்படுத்தினர்.
இது ஒரு வலிமையான முடிப்பாகும் — உணர்ச்சிப்பூர்வம், சிந்தனைத் தூண்டும், மற்றும் நேர்மையான கேள்வியை எழுப்புகிறது.
தமிழாக்கம்:
இறுதியாக, சினிமா என்பது வெறும் அழகான காட்சிகளைப் பற்றியது அல்ல.
அது கதைகள், அவற்றைப் பேசும் கைகள், மற்றும் அவற்றின் பின்னால் உள்ள பல வருடங்களான அர்ப்பணிப்பு, வேதனை, காதல், போராட்டம் ஆகியவற்றைப் பற்றியது.
ஆனால் உண்மையான கலைஞர்கள் தங்கள் படைப்புகளில் செலவிடும் முயற்சிகளை நாம் மறந்து, அந்த உழைப்பை வெறும் வினாடிகளாகக் குறைப்பதில்,
நாமும் அந்த நீக்கத்தில் ஒரு பங்கு வகிக்கிறோம்.
திரைப்படத் தயாரிப்பின் ஒவ்வொரு அம்சத்தையும் AI கைப்பற்றுவது போல் தோன்றும் இந்தக் காலத்தில், இத்தகைய போக்குகளை நாம் சுமூகமாக ஏற்றுக்கொள்வது,
சினிமாவின் எதிர்காலம் AI வசமாகி விடும் அபாயத்துக்கு வழி வகுக்காதா?
இதன் மூலம், நாம்
👉 கலையையும்,
👉 அதை உருவாக்கும் மனிதரையும்,
மனிதாபிமானமற்றவைகளாக மாற்றிக் கொண்டிருக்கிறோமா?
இதுடன் கட்டுரை ஒரு முழுமையான வட்டத்தை சுருக்குகிறது —
அரம்பத்தில் எழுப்பிய “AI vs. Ghibli” என்ற கேள்வியை,
இப்போது நாம் நமது கலையின் எதிர்காலம் குறித்த வினாவாக மாற்றியிருக்கிறோம்.