BLACK LIBRARIAN IN TAMIL | நான் ஒரு நூலகர்

BLACK LIBRARIAN IN TAMIL | நான் ஒரு நூலகர்

BLACK LIBRARIAN IN TAMIL :

“நான் ஒரு நூலகர் என்றால், நான் அந்தப் பொருத்தத்தில் உடையாட வேண்டும் என்றல்ல.”

இந்த வானிலைப்போல் உரையாடலுடன், Belle da Costa Greene பெரும்பாலான நூலகர்களிடமிருந்து தன்னை எளிதாக வேறுபடுத்திக் கொண்டார்.

அவள் மற்ற காரணங்களுக்காகவும் சிறப்பு பெற்றாள்.

20 ஆம் நூற்றாண்டின் தொடக்கத்தில் – ஆண்கள் பெரும்பாலான அதிகாரப்பூர்வ நிலைகளில் இருந்த போது – கிரீன் ஒரு புகழ்பெற்ற புத்தக முகவர், குரேட்டர் மற்றும் மோர்கன் நூலகத்தின் முதல் இயக்குனராக இருந்தார். அவள் ஆண்டுக்கு 10,000 டாலர்கள் சம்பாதித்தார், இது இன்று சுமார் 280,000 டாலர்களாகும், அப்போது மற்ற நூலகர்கள் சுமார் 400 டாலர்கள் சம்பாதித்தனர்.

அவள் வெள்ளைப் பெண்ணாகப் பார்க்கப்பட்ட ஒரு கறுப்பு பெண்ணும் ஆவாள்.

BLACK LIBRARIAN IN TAMIL :

1879 இல் பிறந்த பெல், இரண்டு ஒளி நிற உடல் கொண்ட கறுப்பு அமெரிக்கர்களான ஜெனெவிவ் ப்ளீட் மற்றும் ரிச்சர்ட் டி. கிரீனர் மகளாக இருந்தார். ரிச்சர்ட் டி. கிரீனர், ஹார்வர்டு பல்கலைக்கழகத்தில் முதலில் பட்டம் பெற்ற கறுப்பு ஆணாக அறியப்படுகிறார். 1897 இல் அந்த இரு பெற்றோர்கள் பிரிந்தபோது, ப்ளீட் குடும்பத்தின் கடைசிப் பெயரை கிரீன் என மாற்றினாலும், அவள் ஐந்து பிள்ளைகளுடன் கலர் லைனை கடந்து சென்றாள். பெல் மரியன் கிரீனர், பெல் டா கோஸ்டா கிரீனாக மாறினாள் – “டா கோஸ்டா” என்பது அவளது போர்ச்சுகீசு முதற் பரம்பரையைச் சுட்டி காட்டும் மெல்லிய குறிப்பு.

1905 இல் வங்கித் தலைவரான ஜே.பி. மோர்கன் ஒரு நூலகர் தேடியபோது, அவனது சகோதரன் ஜூனியஸ் மோர்கன், பிரின்சிடன் நூலகத்தில் அவளுடன் பணியாற்றியவராக இருந்த பெல் கிரீனைக் பரிந்துரைத்தார்.

அதன்பிறகு, கிரீனின் வாழ்க்கை வெறும் உயர் மட்டத்தில் மிதக்க ஆரம்பித்ததில்லை. அது முழுமையாக மின்னலாக பரபரப்பானது. அமெரிக்காவின் மிக பெரிய குடும்பங்களின் சமூகச் சந்திப்புகளில் அவள் ஒரு பிரபலமான முகமாக மாறினாள். அவளது உலகம் “கில்டெட் ஏஜ்” மனைக்குடியிருப்புகள், கிராமப் பண்டிகைகள், புது புத்தகங்களின் கச்சேரிகள், ஏலங்களை, கலை அருங்காட்சியகங்கள் மற்றும் கலைக் காட்சிகள் ஆகியவற்றை உள்ளடக்கியது. தைரியமான, சுறுசுறுப்பான மற்றும் கவர்ச்சியான, கூர்மையான புத்திசாலி கிரீன் எங்கும் சென்றாலும் கவனத்தை ஈர்த்தாள்.

BLACK LIBRARIAN IN TAMIL :

நான் க்ரீனின் உள்நுழைந்த உலகங்களுக்கும், அவள் அவளின் காதலர் மற்றும் கலை அறிஞர் பெர்னாட் பெரென்சனுக்கு எழுதிய உயிருடன் நிறைந்த கடிதங்களில் விவரித்துள்ள மனிதர்களுக்கும் ஈர்க்கப்பட்டேன். 2024-இல், நான் “பீக்கமிங் பெல் டா கோஸ்டா கிரீன்” என்ற புத்தகத்தை வெளியிட்டேன், இது அவளின் குரலை, அவளின் தன்னார்வத்தை, கலை மற்றும் இலக்கியம் பற்றிய அவளது காதலை, மற்றும் ஒரு நூலகர்களாக அவளின் பத்துக-breaking பணி பற்றி ஆராய்கிறது.

எனினும், நான் அடிக்கடி கேட்கப்படும் கேள்வி ஒன்று தான், க்ரீன் அவளது எழுத்துக்களில் வெள்ளைப் பண்பாட்டை பரிமாறியதாக குறிப்பிட்டாளா என்று. அவள் அப்படி இல்லை. க்ரீன், ஜிம் கிரோயின் காலகட்டத்தில் வெள்ளையாக வாழ்ந்த பல நூற்றுக்கணக்கான ஒளிரும் கலந்த கருப்பு அமெரிக்கர்களில் ஒருவராக இருந்தார். க்ரீனின் பின்னணி பற்றி அன்றைய காலத்தில் சில ஊகங்கள் இருந்தபோதிலும், 1999 ஆம் ஆண்டில் வரலாற்று ஆய்வாளர் ஜீன் ஸ்ட்ரவுஸ், “மார்கன்: அமெரிக்க பொருளாதார வியாபாரி” என்ற புனிதமான வாழ்க்கை வரலாற்றில் க்ரீனின் பெற்றோரின் அடையாளங்களை வெளியிடாதபோது மட்டுமே எதுவும் உறுதியாக இருந்தது. அந்த காலத்திற்கு முன்பு, க்ரீனின் தாயார் மற்றும் சகோதரிகள் மட்டுமே அவர்களின் கருப்பு பாரம்பரியத்தின் கதையை அறிந்திருந்தனர்.

“பாஸிங்” என்பது பல வேறு கேள்விகளைத் தோற்றுவிக்க முடியும். ஆனால் க்ரீன் தனது அடையாளத்தை பெரும்பாலும் ஒரு தகுதியின் மூலம் விளக்கவில்லை, உதாரணமாக அவளது இனப் பெருமை. அதற்குப் பதிலாக, அவள் தனது வாழ்க்கையை அவளுக்கு பிடித்த பொருட்களினூடாக ஒரு அசல் உருவாக்கி கொண்டாள்.

“இந்த வாழ்க்கையை நான் காதலிக்கின்றேன் – நீங்களும் அல்லவா?”

BLACK LIBRARIAN IN TAMIL :

எனக்கு தோன்றும் வகையில், க்ரீனின் தனது இனத்துக்கான நிலைப்பாடுகள் குறித்து எவ்விதமான பரிசீலனையும் ஓரளவு சந்தேகம் உடையதாகவே இருக்க வேண்டும். அந்த சந்தேகத்தை ஏற்கவும் – மதிப்பீடுகள் இடைநிறுத்தப்பட்டுள்ளபோது – அதை கவர்ந்தடையக்கூடியதாகவும் இருக்க முடியும்.

மூசியத்தின் 2025 இல் ஏற்படுத்திய “கலர் லைன் குறித்த கேள்விகள்” என்ற கண்காட்சியில் “பாஸிங்” பற்றிய நாவல்கள், ஆர்ச்சிபால்ட் ஜே. மாட்லி ஜூனியரின் “தி ஒக்டரோன் கோர்” போன்ற ஓவியங்கள், க்ரீனின் புகைப்படங்கள், மற்றும் ஆஸ்கர் மிச்சியாவின் 1932 ம் ஆண்டு திரைப்படமான “வேயில்டு ஆரிஸ்டோகிராட்ஸ்” மற்றும் ஜான் எம். ஸ்டாஹலின் 1934 இல் வெளியான “இமிடேஷன் ஆஃப் லைஃப்” ஆகியவற்றின் கிளிப்புகள் உள்ளன. இவை வெள்ளை தோற்றத்தை கொண்ட கதாபாத்திரங்களுக்கும், அவர்களின் குடும்ப உறுப்பினர்களுக்கும் இடையேயான வலிப்பிடைக்கும் தருணங்களை படம் பிடிக்கின்றன.

இந்த பொருட்களில் எந்தவொரு ஒன்றும் க்ரீனின் பாஸிங்குடன் கூடிய தனிப்பட்ட உறவை தெளிவுபடுத்துவதில்லை. அதனடிப்படையில், அவை க்ரீனின் கதாபாத்திரத்தை ஒரு மரபுத்தென்றிய மற்றும் இழுவை உணர்வுகளை மையமாகக் கொண்ட பாஸிங் பற்றிய வெளிப்பாடுகளுடன் இணைக்கின்றன, மேலும் அவை தன்னிறுவனமும், மனஅழுத்தமும் ஆகியவற்றை முக்கியமாகக் காட்டுகின்றன.

நாம் தெரியாது – ஒருவேளை நாம் ஒருபோதும் தெரியாமல் இருக்கலாம் – க்ரீனுக்கு இத்தகைய தன்னம்பிக்கை குறைபாடுகளும் இருந்திருக்குமா என்பது.

BLACK LIBRARIAN IN TAMIL :

சில விமர்சகர்கள் இதனை முடிவு செய்துள்ளனர். ‘தி நியூயோர்கர்’ இல் உள்ள விமர்சனத்தில், விமர்சகர் ஹில்டன் ஆல்ஸ், கிரீனின் மறைவு அவளுக்கு என்ன கொடுத்தது என்பதை பற்றி கவலைப்படுகிறார். அவன் அவளை “ஆதிகாரத்தை காதலித்த ஒரு பெண்” என்று விவரிக்கின்றான், மேலும் “அவள் மற்றொரு இனத்தின் உறுப்பினராக மாறினாள் – கறுப்பு அல்லது வெள்ளை அல்ல, ஆனால் மாறி மாறி பெரியதாகவும் தன்னை வெறுக்கிறவளாகவும் இருந்தாள்” என்று கூறுகின்றான்.

இப்படி ஒரு அறிக்கை வெளியிடுவதில் பல நிச்சயங்களே உள்ளன – மற்றும் இந்த அறிக்கைகளை ஆதரிக்கும் சான்றுகள் மிகவும் குறைவு.

நியூயார்க் டைம்ஸ் கமனிஸ்ட் ஜான் மக்‌வொர்டர், ஜனவரி 23, 2025 அன்று தனது கட்டுரையில் ஆல்ஸின் கிரீனின் மறைவு பற்றி கூறியுள்ள விவரணையுடன் விவாதிக்கிறார்.

கிரீனின் கடிதங்களில் இருந்து சில பகுதிகளை மேற்கோள் காட்டி, அவள் ஆறுதல் பெற்றது மற்றும் “ஆரபிக் народக் கதைகள் ‘ஆயிரம் மற்றும் ஒன்று இரவு’ படிக்க மகிழ்ந்ததும், நவீன கலைக்கான கண்காட்சிகளைப் பார்வையிடுவதும்” என்பதை விவரிக்கும் மக்‌வொர்டர், வாசகர்களிடம் இந்த “சிரிப்பு மற்றும் நகைச்சுவையான ஆன்மாவை” மற்றும் “புத்தகங்கள் மற்றும் கலைக்கு ஆர்வம் கொண்டிருந்த” மற்றும் “சமூக வாழ்க்கையில் செயல்படும்” அவளை மீண்டும் பரிசீலிக்கக் கேட்டுள்ளார்.

BLACK LIBRARIAN IN TAMIL :

“கிரீனின் இனத்தை அவள் அதிகமாக சிந்தித்துவிட்டதாக இருந்தால் என்ன, அவளுக்கு இனப்பெருக்கம் மற்றும் இன வகைப்படுத்தல் ‘ஒரு கற்பனை’ என்று பார்ப்பது எப்படி? அதன் பின் அவள் அவளின் வாழ்க்கையை முழுமையாக வாழ்ந்திருந்தால்? நிச்சயமாக, அவளது வெளிப்படையான சருமம் அவளுக்கு அவளுடைய காலத்திலுள்ள மற்ற கருப்புப் பன்னிக்களுடன் ஒப்பிடுகையில் பல வாய்ப்புகளை அளித்தது. ஆனால் இதனால் அவள் தன்னை வெறுக்கிறவளாக இருந்ததாக அல்லது மனக்குழப்பத்தில் இருந்ததாக கூறுவது அவசியமா?

“நாம் அனைவரும் பேன்ட்டுகள் அணிந்து உள்ளோம், அதையும் நான் நேசிக்கின்றேன்,” என்ற கிரீனின் கடிதம் ஒன்றில், “அந்த நூலகம் ஒவ்வொரு நாளும் மேலும் அழகாக ஆகிறது, நான் இங்கு என்னுடைய வேலைக்கு மிகவும் மகிழ்ச்சியுடன் இருக்கிறேன்… இந்த வாழ்க்கையை நான் நேசிக்கின்றேன் – நீங்கள் அல்லவா?” என்று எழுதுகிறார்.

கிரீனின் உயிர்ச்சக்தி, அவளுக்கு “அருமையாகவும் அதிசயமாகவும் பதிலளிக்கும்” என்று கூறிய பட்டறியாளரான பெரென்சனைக் கவர்ந்தது.

கிரீனின் மனச்சோர்வு நம்ப முடியாத அளவுக்கு புகழ்பெற்ற ஒரு தன்மையை கொண்டிருந்தது, அப்போது அவளுடன் நெருங்கிய சிலர் மட்டுமின்றி, கிரீனின் ஜவளிதையை ரசித்தவர்கள் இன்னும் பலர் இருந்தனர். “தி லிவிங் ப்ரெசன்ட்” என்ற உலகப்போருக்குப் பிறகு பெண்கள் செயற்பாடுகளைக் கணக்கிடும் படைப்பில், கிரீனின் நண்பரான ஜெர்ட்ரூட் ஆத்தெர்டன் கிரீனுக்கு மரியாதை செலுத்தி, அவளை “சமூகத்தில் மிகவும் ஆர்வமுள்ள, உடைகள் மற்றும் அலங்காரங்களில் மிகவும் ஸ்டைலிஷாக” இருந்த “ஒரு பெண்” என்று விவரித்தார், அவளது “ஒளிந்துவிடாத சந்தோஷம்” மூலம் எந்த புதிய சந்தேகப்படும்வரையும் செருகிக்கொள்ள முடியும் என்று கூறினார்.

BLACK LIBRARIAN IN TAMIL :

ஒரு கண்ணோட்டத்தில், கிரீனின் மறைவு, அவள் தனக்கான ஆளுமை மற்றும் உயிரின் உருவாக்கத்தில் ஒரு பயிற்சியாகக் காணப்படலாம்.

கிரீன், கவனத்தை ஈர்க்கும் வண்ணம் உடைகள் அணிந்தாள் – மேலும் அவள் உண்மையில் அப்படி செய்தாள். 1922 ஆம் ஆண்டில் கிரீனிடம் பணியில் சேர்க்கப்பட்ட நூலகர் மெட்டா ஹார்சன், ஒரு அரிதான நேரடி சாட்சியக் கணிப்பை வழங்குகிறார். கிரீன், ஹார்சனுடன் நேர்காணல் நடத்தும் அந்த நாளில், “அவள் இருண்ட சிவப்பு இத்தாலிய பிரோகேட் உடை அணிந்திருந்தாள், அதன் மேல் வெள்ளி நெய் பார்வைகள் கலந்திருந்தன, பொன்முடி கொண்ட கட்டியுடன், மற்றும் பசுமைமணியுடன் ஒரு கவுரவக் கயிறு அணிந்திருந்தாள்” என அவர் குறிப்பிடுகிறார்.

கிரீன், உடைகள் மூலம் தனித்துவமான அடையாளத்தை பிரதிபலிக்கும் சக்தியை மிக சிறப்பாக புரிந்திருந்தாள் – இதில், அது மிகவும் கைத்திறன் கொண்ட, நுட்பமாக உருவாக்கப்பட்ட அடையாளமாகும், மேலும் அரிதான புத்தகங்களை ஆராயும் ஒரு அறிஞருக்கே உரித்தானது.

இதில் அவள் அற்புதமாக திறம்படச் செயல்பட்டாள். அவள் அரிதான புத்தகங்களை வாங்குவதில் மிகவும் சிறந்தவராக அறியப்பட்டாள்: இங்கிலாந்து அச்சுப் பிரிண்டர் வில்லியம் காக்ஸ்டனின் 16 அரிதான பதிப்புகளை ஒரு ஏலத்தில் வாங்கியதை; கிருசேடர் புத்தகத்தை தனியுரிமை பேச்சுவார்த்தை மூலம் வாங்கியதை; மற்றும் ஸ்பானிய மடாதிபதி எழுதிய ஸ்பானிய ஆபொகலிப்ஸ் கமென்டரியை, குறைந்த விலைக்கு வாங்கியதை.

BLACK LIBRARIAN IN TAMIL :

எனக்கு, 1915 ஆம் ஆண்டு எடுக்கப்பட்ட ஒரு படம், கிரீனின் நம்பிக்கையையும் கண்ணோட்டத்தையும் மற்ற எந்த படத்தையும் விட அதிகமாக பிரதிபலிக்கிறது.

அவள் தனது வீட்டில் புகைப்படம் எடுத்துக்கொண்டிருந்தாள், மற்ற படங்களைப் போல எளிதில் மிதமான பார்வையில் அல்லது ஸ்டுடியோ பின்னணியில் எடுக்கப்பட்ட படமல்ல. ஒரு பெரிய நாற்காலியின் கையைப் பொருத்தி உட்கார்ந்திருந்த அவள், ஒரு பெரிய ஒஸ்டிரிச் பினூம் கொண்ட மிகுந்த அலங்கரிக்கப்பட்ட தொப்பி, உயர்ந்த கழுத்து கொண்ட பிளவுஸ் மற்றும் நீண்ட, சாத்தியமான இடுக்குடன் கூடிய ஜாக்கெட்டின் கீழ், சுருங்கிய கைவசாடுகள் உள்ள நீண்ட கரும்பிரகாசமான ஸ்கர்ட்டுடன் அணிந்திருந்தாள். அவளது பின்னணியில் உள்ள அலங்காரமும் அற்புதமாகக் காட்டப்படுகிறது: பிளெமிஷ் டேபஸ்ட்ரிகள் அவளது பின்னணியில் தொங்கிக்கொண்டு, ஒரு போதனைக் கையுறை புத்தககாட்சியில் அலங்கரிக்கப்பட்டுள்ளது. நேரடியாக பார்வையாளரை நோக்கி கண்டு, கிரீன் உறுதியாகவும் மன உறுதியுடனும் இருக்கின்றார்.

கிரீனின் ஸ்டைலிஷ் பாணி மட்டும் அலங்காரமானது அல்ல. அது அவளுடைய உயிர் நிறைந்த தன்மையையும், அவளது பணியில் கண்ட மகிழ்ச்சியையும் சாட்சியமாக விளக்குகிறது. அவளை சமகால இன அடையாளக் கருத்துக்களின் படி மதிப்பிடுவதற்குப் பதிலாக, நான் அவளது சாதனைகளைப் போற்றி, அவள் எவ்வாறு எதிர்கால நூலகர்களின் தலைமுறைகளுக்குப் பாடமாக மாறியிருக்கிறாள் என்பதை ஆராய விரும்புகிறேன்.

கிரீன் வெறும் மறைந்துவிடவில்லை. அவள் அத்தனை விஷயங்களிலும் கடந்துவிட்டாள் – அற்புதமான வழிகளில்.